حدیث بیست و دوم:
در مورد آیه ۲۳ سوره احزاب: ﴿مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ رِجَالٞ صَدَقُواْ مَا عَٰهَدُواْ ٱللَّهَ عَلَيۡهِۖ فَمِنۡهُم مَّن قَضَىٰ نَحۡبَهُۥ وَمِنۡهُم مَّن يَنتَظِرُۖ وَمَا بَدَّلُواْ تَبۡدِيلٗا ٢٣﴾[الأحزاب: ۲۳]. «درمیان مؤمنان مردانی هستند که با خدا راست بودهاند در پیمانی که با او بستهاند، برخی پیمان خود را بسر بردهاند و برخی نیز در انتظارند، آنان هیچگونه تغییر و تبدیلی در آن دو پیمان خود ندارند». حاکم از عمروبن ثابت از ابواسحاق از علی÷نقل کرده که این آیه درباره ما نازل شده و من منتظرم و هیچ تغییری در من رخ نداده است. و اما در رد اسناد این حدیث وجود عمرو بن ثابت کوفی است. حافظ در (التقریب) درباره او میگوید: او ضعیف بوده و بسبب رافضی بودنش مطرود است. و ابن المبارک میگوید: از وی حدیث روایت ندارید -یا در مورد او سخن مگوئید- زیرا وی بر سلف ناسزا میگفت. ابن معین میگوید: او غیر موثّق است. و نسائی میگوید: متروک الحدیث است. و در جایی دیگر گفته است: وی فردی غیر موثّق و غیر امین است. و چون وی متهم به رافضی است پس بر گفتۀ او در مورد فضائل علی اعتمادی نمیشود، و احتجاج بر وی صحیح نیست، همانگونه که در (الـمصطلح) مقرر است. ابواسحاق، همان ابواسحاق سبیعی معروف است. وی فردی موثق بود، اما در آخر عمر حافظهاش دچار اختلاط شد. -همانطور که در (التهذیب) و غیره ... آمده است- و عمرو بن ثابت احادیثی را از وی اخذ کرده که مربوط به دوران اختلاط وی است، چون عمرو سالها پس از ابواسحاق زیست و میان وفات آنها چهل و سه سال فاصلۀ زمانی است. و حتی وی پیش از اختلاط حافظهاش نیز فردی مدلّس و عنعن گو بود و به روایت او اطمینان نمیشود، علی الخصوص آنکه، ثابت نشده است که وی چیزی را از علی شنیده باشد -مراجعه به (التهذیب)- بلکه وی تنها علی را دیده است، چون هنگام تولد او دو سال مانده به آخر خلافت حضرت عثمان بوده است. یعنی هنگامیکه حضرت علی به شهادت رسید وی کمتر از هفت سال داشته است. متن این حدیث نیز چیزی از عقاید مراجع رافضی را به اثبات نمیرساند و تنها فضیلتی را ذکر کرده نه مواردی چون خلافت بلافصل حضرت علی و غیره...