حدیث هشتاد و هفتم:
حدیث علی که می‌گوید: از رسول خدا شنیدم می‌فرمود: پنج خصلت به علی ارزانی داشته شده است (یا پنج خصلت که هیچ پیامبر قبل از من آن را به کسی ارزانی نداشته است) اول: اینکه او دین مرا ادا می‌نماید و لباس مرا بر بدنم می‌پوشاند، دوم: او از حوض من دفع می‌نماید، سوم: او در طریق محشر در روز قیامت راه را برای من هموار می‌سازد، چهارم: پرچم و بیرق من در روز قیامت در دست اوست و آدم و فرزندان او در زیر آن قرار می‌گیرند، پنجم: و من بعد از ازدواج وی هرگز بیم ندارم او دچار فساد و یا کفر بعد از ایمان گردد، عقیلی آن را در [الضعفاء: ۲/۲۲] نقل کرده است و ابن عراق کنانی در [تنزیه الشریعة: ۱/۴۰۱] آن را از طریق خلف بن مبارک از شریک از ابواسحاق از حارث از علی نقل نموده است، و ذهبی نیز در [الـمیزان: ۱/۶۶۱-۶۶۲] آن را با إسناد عقیلی نقل کرده است و علت ضعف آن در خلف بن مبارک است که او ناشناخته و غیرمعروف است. و عقیلی درباره او می‌گوید: مجهول به نقل می‌باشد و حدیث وی مورد متابعت قرار نمی‌گیرد وحدیث دارای اصل روایتی از ابواسحاق و از شریک نیست و با اسناد مهمل و غیر مفید روایت گردیده است، در آن علت دیگری که در حارث جلوه‌گر می‌شود این است که او بسیار ضعیف الاسناد است و مورد اتهام به دروغ است و به وضع حدیث مذکور با اسقاط آن از جانب ابن جوزی در (العلل الـمتناهیة) و ذهبی در [الـمغنی فی الضعفاء: ۱/۲۱۲] حکم گردیده است و از حدیث ابوسعید خدری دارای شاهدی است ولیکن چندان اهمیت ندارد، چون ابونعیم آن را از طریق محمد بن عبدالرحمن قشیری از عبدالملک بن ابوسفیان از عطیه از ابوسعید او در [الحلیة: ۱۰-۲۱۱-۲۱۲] روایت و تخریج نموده است، و این هم جعل شده است و محمد بن عبدالرحمن قشیری مورد تکذیب قرار گرفته است و ابوحاتم می‌گوید: او متروک الحدیث است و در حدیث دروغ‌پردازی می‌کند و ابوالفتح أزدی می‌گوید: او بسیار دروغگو و متروک الحدیث است و علاوه بر آن دارای علت اسنادی دیگری است که عبارت است از تدلیس عطیه -عوفی- زیرا او تدلیس و نیرنگ به کار می‌برد، و از محمد بن سائب کلبی که متهم به دروغ است نقل حدیث می‌نماید و او را با کنیه ابوسعید نام می‌برد و چنین وانمود می‌نمایدکه او خدری صحابی است و با این وجود حدیث مذکور باطل گشته و دروغ او آشکار می‌گردد.