حدیث هفتاد و نهم:
روایتی از کتاب [الـمعارف، ابن قتیبه دینوری: ص۱۹۴-۱۹۵] که علیساز انس درباره گفتار پیامبر: «اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ ، وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ». سؤال نمود، گفت: سنم بالا رفته است و فراموش کردهام، علی گفت: چنانچه دروغ بگوئی خداوند شما را به بیماری سفیدک و کچلک مبتلا سازد که عمامه هم آن را نپوشاند. مراجع رافضی در استناد به این روایت سخن مولف را سانسور میکنند، چون در ادامه ابن قتیبه میگوید این نقل بیاساس است و آن را تکذیب و نفی مینماید و هدفش از نقل روایت این بوده که دروغ بودن آن را تبیین و معلوم سازد و طبرانی در [الصغیر: ۱۶۸] از عمیره بن سعد روایت نموده است که او میگوید: علی را بر منبر دیدم که اصحاب رسول خدا را مورد خطاب قرار میداد که هر آنکه در جریان غدیر خم حضور داشته و از پیامبر مطلبی شنیده است گواهی دهد: دوازده نفر از جمله ابو هریره و ابو سعید و انس برخاستند و گواهی دادند که از پیامبر شنیدهاند که پیامبر فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ» و این روایت دارای طریق روائی دیگری است که حافظ ابن کثیر آن را در [البدایة والنهایة: ۵/۲۱۱] ذکر کرده است و در آن تصریح است به اینکه انسسدر میان کسانی بوده است که برخاسته و برای علی به حدیث غدیر گواهی داده است و همراه او ابو هریره و ابو سعید نیز بودهاند. پس میبینید که مراجع رافضی بطور گزینشی عمل میکنند و روایات مخالف را حذف کرده و در نظر نمیآورند تا پوچی مذهبشان مخفی بماند.