حدیث صدم:
حدیثی که به ابن عباس گفته شد: آیا پیامبر جرا دیدهاید که در حال وفات سرش در آغوش کسی باشد؟ گفت: آری وفات نمود در حالی که به سینه علی تکیه زده بود و به وی گفته شد که عروه از عائشه حدیث نقل مینماید که عائشه گفت: که او میان دو دست من وفات نمود و ابن عباس آن را انکار نمود و به سائل گفت: آیا عقل داری؟ سوگند به خداوند وفات یافت و در حالی که به سینه علی تکیه زده بود و او همان کسی است که پیامبر را غسل داده است) روایت مذکور را ابن سعد و صاحب کنز العمال آوردهاند و صاحب [الکنز: ۱۸۷۹۱] آن را ذکر کرده و گفته است: سند آن ضعیف است و مراجع رافضی این تضعیف از جانب (الکنز) را پنهان میکنند و تنها به روایت مذکور استناد مینمایند و ابن سعد (۲/ ق ۲/۵۱) آن را از طریق واقدی روایت نموده و او متروک الحدیث است و برخی از محدثین او را دروغگو میدانند و علاوه بر آن استاد او به نام سلیمانبن داود بن حصین وضعیت وی برای ما شناخته شده نیست، زیرا شرح حالی از او را نیافتیم و به هرحال وجود واقدی به تنهایی برای سقوط اسناد و رد آن کافی است. و یا میبینید که مراجع رافضی میگویند: ابن سعد با اسناد به امام ابومحمد علی بن حسین زینالعابدین روایت نموده که پیامبر جدر حالی جان به جان آفرین تسلیم نمود که سرش در آغوش علی بود. باید گفت: این سخن حجتی در آن بر علیه اهل سنت ندارد، زیرا سخن فردی تابعی است و به آنچه روایت مینماید و به علت تأخیر زمانی خود حضور نداشته و دوم اسناد آن هم از درجه اعتبار ساقط است، زیرا آن هم از طریق واقدی متروک الحدیث است، نگاه کنید به: طبقات ابن سعد (۲/ ق ۲/۵۱).