حدیث صد و چهارم:
مراجع رافضی به احادیثی اشاره دارند که پیامبر جبه هنگام بیماری تقاضای قلم و دوات [۱۹۷]نموده ولی از اینکار ممانعت به عمل آمده و غیره... در روایتی چنین آمده از طبرانی در (الاوسط) «لـما مرض النبي جقال: ائتوني بصحيفة ودواة أکتب لکم کتاباً لن تضلوا بعده أبداً الخ»و زنان از ورای حجاب گفتند: آیا نمی‌شنوی که پیامبر چه می‌فرماید؟ عمر گفت: شما رفیقان یوسف هستید، چون پیامبر خدا بیمار شد چشمان خود را بستید و پیامبر فرمود: آن‌ها را رها و راحت سازید زیرا آنان از شما بهترند. روایت مذکور در [الکنز: ۱۸۷۷۱] به ابن سعد نسبت داده شده و روایت او و روایت طبرانی صحیح نیستند و اما ابن سعد آن را در [الطبقات: ۲/۲۴۳-۲۴۴] از طریق محمد بن عمر واقدی روایت نموده و او متروک الحدیث است و اما روایت طبرانی هیثمی آن را در [الـمجمع: ۹/۳۴] ذکر کرده و گفته: طبرانی آن را در (الأوسط) روایت نموده و در اسناد آن محمد بن جعفر بن ابراهیم جعفری است و عقیلی گفته است حدیث او محل ایراد است و سایر رجال آن اهل ثقه‌اند و برخی نیز مورد اختلاف می‌باشند. باید گفت که ما شرح حالی برای محمد بن جعفر نیافتیم و او را از شمار مجهولین می‌دانیم و در غیر این صورت قول عقیلی در روایت مذکور برای رد حدیث او کافی است.
[۱۹۷] پیرامون حدیث قرطاس در جلدهای قبلی این کتاب (جلد۱ سوال۳۵ و جلد۲ سوال۲۶) بطور مفصل توضیح داده شده است که برای تحقیق و مطالعه به آن مراجعه فرمایید.