حدیث شصت و ششم:
حدیث ابوبکر صدیق که پیامبر جفرمود: کفه ترازوی عمل من و کفه ترازوی عمل علی همسطح می‌باشند. در (الکنز) آن را به ابن جوزی در (الواهیات) نسبت می‌دهند و این تخریج برای بیان وضع و کذب آن کافی است و احتمالا منظور از واهیات (العلل المتناهیة) باشد، زیرا ابن جوزی این حدیث را در [العلل: ۱/۵۰۹] روایت نموده و به ضعف آن حکم نموده است و کتاب مذکور همان (العلل الـمتناهیة في الأحادیث الواهیة) می‌باشد. دیلمی نیز حدیث مورد بحث را در [مسند الفردوس: ۸۲۸۳] با عبارت و لفظ «یا أبابکر کَفّی وکف...» روایت نموده، ولیکن اسنادی برای آن نقل نموده است و این اسناد باز دارای منبعی موثق نیست و سپس می‌بینیم که خطیب آن را در [تاریخ بغداد: ۵/۳۷] با عبارت و لفظ اول از محمد بن طلحه بن محمد نعالی از ابوبکر محمد بن عبدالله بن ابراهیم شافعی از ابوبکر احمد بن محمد بن صالح تمار از محمد بن مسلم ابن واره، از عبدالله بن رجا از اسرائیل از ابو اسحاق از حبشی ابن جناده از ابوبکر صدیق روایت نموده است. و خطیب نیز آن را از طریق خطیب در [الـمیزان: ۱/۱۴۶] در شرح حال احمد بن محمد بن صالح تمار روایت نموده است و این حدیث را آفت و موضوع دانسته و می‌گوید: «خبر موضوعی ذکر نموده و این حدیث آفت اوست». سپس حدیث مذکور را نقل نموده است، و در آن علت دیگری است و شیخ خطیب بغدادی او محمد بن طلحه نعالی رافضی است و خطیب می‌گوید: درباره او نوشته‌ام او رافضی است [نگاه کنید به: الـمیزان: ۳/۵۸۸] و اینگونه افراد در چنین مواردی مورد استدلال واقع نمی‌گردند. علاوه بر آن، در اسناد آن به علت اختلاط و تغییر ابواسحاق دارای علت قادحه‌ای دیگر می‌باشد.