حدیث بیست و نهم:
خطیب روایتی را در [تاریخ بغداد: ۴/۲۱۰] از بلال ابن حمامه آورده که گفت: روزی پیامبر جبا حالت خندان بر ما وارد شد، عبدالرحمن برخاست و گفت: ای رسول خدا چه چیزی باعث سرورت گشته است؟ فرمود: «بشارتی از جانب پروردگارم نزدم آمده و چون خداوند خواست علی با فاطمه ازدواج نماید فرشتهای را دستور داد تا شجره طوبی را تکان دهد و او نیز آن را به تکان در آورد و ثمرهای از آن افتادند و خداوند فرشتگانی بفرستاد آن را چیدند، و چون قیامت فرا میرسد خداوند در میان مردم فرشتگانی میفرستد تا هر آنکه دوستدار ما اهل بیت باشد سند برائت از آتش جهنم از جانب من و پسر عمویم و دخترم به وی بدهد» این حدیث دروغ محض است و دروغ بودن از متن آن پیدا است و خطیب بعد از روایت این حدیث گفته است و تمام اسناد آن از میان بلال و عمر بن محمد همگی ناشناخته میباشند و رجال مجهول آن هفت نفر میباشند. ابو علی احمد بن صدقه البیع از عبدالله بن داود بن قبیه انصاری از موسی بن علی از قنبر بن احمد غلام علی بن ابو طالب از پدرش از جدش کعب بن نوفل روایت نموده است. و ذهبی در (الـمیزان) برخی از آنها را ذکر نموده و به ناشناخته بودن آنها حکم دادهاست، و در شرح حال موسی بن علی به این روایت اشاره نموده است و گفته است: اسناد آن مبهم و تاریک است، و قبل از این سخن گفته است و این خبر دروغ است و ابن جوزی در [الـموضوعات: ۱/۴۰۰] و ابن عراق کنانی در [تنزیه الشریعة: ۱/۳۶۷] به کذب و موضوع بودن این روایت حکم دادهاند.