شناخت حدیث فرد:
فرد بودن در حدیث به دو قسم تقسیم می‌شود: ۱- حدیث فرد مطلق باشد ۲- حدیث از جنبه‌ای خاص فرد باشد.
۱- حدیث فرد مطلق: حدیثی که در یک طبقه، در تمامی روایات منفرد باشد.
۲- حدیث به نسبت کسی یا چیزی خاص فرد باشد مثلا اگر یک راوی معتبر (ثقه) از بین تمامی راویان معتبر (ثقه‌ی) دیگر یک حدیثی را به صورت فرد روایت کرده باشد، در این صورت حدیث به نسبت این راوی فرد است و حکم آن نزدیک به حکم قسم اول است. و مثال دیگر (این نوع) الفاظی است که در آن گفته شود: این حدیث را فقط اهل مکه روایت کرده‌اند یا اهل شام در آن فرد هستند و یا اهل کوفه و یا اهل خراسان از دیگران (حدیث را فرد روایت کرده‌اند) و یا کسی غیر از فلانی آن را از فلان کس روایت نکرده است، هر چند در سندهای دیگر، از غیر فلانی هم روایت شده باشد یا الفاظ: «تفرّد به البصريون علی الـمدنيين» یا «الخراسانيين عن اـلمکيين» و مواردی شبیه این.