حدیث هفتاد و ششم:
حدیثی که پیامبر جفرموده است: «علی با قرآن است و قرآن با علی است و هردو با هم وارد حوض (کوثر) می‌شوند و هرگز از هم جدا نشوند» و حاکم این حدیث را از طریق عمرو بن طلحه از علی بن هاشم بن برید از پدرش تخریج نموده است، که (پدر برید) گفته است ابو سعید جعفی از ابی ثابت غلام ابوذر از ام سلمه برایم نقل کرده است، حاکم گفته است: «این روایت صحیح الاسناد است و ابو سعید جعفی همان فرد مورد اعتماد مأمون است». باید گفت: این از اشتباهات فاحش حاکم است، این اسناد باطل است و ابو سعید جعفی همچنانکه در (الـمیزان) گفته و متروک الحدیث است و محل اعتبار نیست و شیخ او ثابت (غلام ابوذر) ما او را نمی‌شناسیم و شرح حالی از وی در رجال‌شناسی نیافتیم و بر این باور هستیم که او مجهول است و نیز عمرو بن طلحه و استاد او علی بن هاشم و پدرش هاشم همگی متهم به تشیع می‌باشند و عمرو علاوه بر تشیع متهم به رافضی‌گری است و همچنانکه بارها ذکر کردیم، خبر و روایتشان قابل قبول نیست. و طبرانی نیز حدیث مذکور را در [الصغیر: ۷۰۷ و مجمع الزوائد: ۹/۱۳۴] آورده و گفته: عباد بن سعید جعفی کوفی از محمد بن عثمان بن بهلول یا ابو بهلول کوفی از صالح بن ابو الاسود از هاشم بن برید نقل کرده است، و این روایت (با تخریج طبرانی) از روایت قبلی واهی‌تر است، زیرا با وجود علت ضعف در ابو سعید جعفی و استاد او محمد بن عثمان و مجهول بودنشان همچنانکه ذهبی در [الـمیزان: ۲/۳۶۶] گفته است: اسناد این دو نفر دارای اشکال است و ابو الاسود را هم واهی دانسته است و در (الـمثنی) گفته شده او منکر الحدیث است و هیثمی هم حدیث را با اسناد به او معلول به شمار می‌آورد.