آخرین سرخاب و سفید آب ( مراجع شیعه پاسخ نمی دهند) - جلد سوم

فهرست کتاب

حدیث صد و نهم:

حدیث صد و نهم:

حدیث کساء: این حدیث با دو سند روایت شده است: اول: از عایشهلروایت شده که تنها حدیث صحیح در مسئله کساء (عبا) است، مسلم از عایشه روایت می‌کند که گفت: در صبح یکی از روزها پیامبر جدر حالیکه جبه‌ای که از موی سیاه بافته شده بود بر تن داشت، آنگاه حسن بن علی آمد و پیامبر جاو را داخل آن نمود، سپس حسین و فاطمه و علی با فاصله کوتاهی و یکی پس از دیگری آمدند و پیامبر همه آن‌ها را زیر چادر برد و گفت: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُذۡهِبَ عَنكُمُ ٱلرِّجۡسَ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِ وَيُطَهِّرَكُمۡ تَطۡهِيرٗا٣٣[الأحزاب: ۳۳]. «خداوند می‌خواهد پلیدی را از شما دور کند و شما را کاملاً پاک سازد».

دوم: حدیث از ام سلمهلروایت شده است، که از پنج طریق از او روایت شده است:

اول: روایت ترمذی، که آن را با سندش از عمرو بن ابی سلمه (پرورش یافته خانه پیامبر جروایت کرده است که گفت: «وقتی این آیه در خانه ام سلمه بر پیامبر جنازل شد، آنحضرت فاطمه و حسن و حسینشرا فرا خواند، و آن‌ها را با چادری پوشاند و علی پشت سرش بود و علی را نیز پوشاند و گفت: بار خدایا! این‌ها اهل بیت من هستند، پلیدی را از آن‌ها دور کن، و آنان را کاملاً پاک بگردان. ام سلمه گفت: من هم با آن‌ها هستم ای پیامبر خدا؟ فرمود: تو در جایت باش و تو بر خوبی و خیر هستی. [السنن: ح ۳۳۲۶].

دوم: عطاء از عمر بن ابی سلمه با همین سند روایت کرده است، و ترمذی آن را آورده است [السنن: ح ۳۹۴۸ و الـمسند: ۲۶۱۹۱].

سوم: روایتی که از شهر بن حوشب، و او از ام سلمه روایت کرده است، اما در آن آیه و کیفیت پوشاندن ذکر نشده است. [السنن: ح ۴۰۳۸، مسند أبی یعلى: ح ۷۰۲۳].

چهارم: روایت عطاء بن أبی رباح که می‌گوید: مرا کسی خبر داد که از ام سلمه شنیده است... احمد با کلماتی طولانی‌تر آن را روایت کرده است. [الـمسند: ۲۶۱۰۳].

پنجم: روایت عطاء بن یسار، و در آن آمده است: «گفتم: ای رسول خدا! آیا من از اهل بیت نیستم؟ گفت: بله، إن شاء الله». [بیهقی].

بیهقی می‌گوید: «سند این حدیث صحیح است، و راویان آن ثقه هستند، و روایاتی به عنوان شاهد برای آن ذکر شده‌اند، و نیز بر خلاف آن احادیثی روایت شده که صحیح نیستند، و در کتاب خداوند متعال شواهدی است واضح بر اینکه منظور از لفظ (آل) در استعمال پیامبر، زنان ایشانند، و یا اینکه همسران ایشان نیز شامل هستند» [السنن: ۲۹۱۳].