حدیث صد و یازدهم:
مراجع رافضی به حدیثی از [الـمستدرك: ۳/۱۲۴] اشاره می‌کنند که حاکم از علی÷روایت کرده که گفت: پیامبر خدا جفرمود: «رحمت خدا بر علی باد! بار الها، علی به هر سو می‌رود، حق را در همان سو قرار بده». سپس حاکم می‌گوید: این حدیث طبق شرایط مسلم صحیح است، و شیخین آن را ذکر نکرده‌اند. در پاسخ باید گفت: در سند حدیث، مختار بن نافع قرار دارد، بخاری و نسائی و ابوحاتم در مورد او گفته‌اند: «منکر الحدیث است». و ابن حبان می‌گوید: از افراد معروف احادیث منکر و ناشناخته‌ای روایت می‌کرد، طوری به دل انسان چنین می‌رسید که او قصداً چنین می‌کند. [تهذیب الکمال: ۱۷/۱۱۹]. سپس چگونه پیامبر جبرای علی دعا می‌کند، در حالیکه ایشان خودشان امام معصوم هستند و لازمۀ آن است که حق با ایشان باشد؟! (طبق همان حدیثی که دائم به آن اشاره می‌کنید: «علي مع الحق والحق مع علي») و یا مراجع رافضی به سخن فخر رازی استناد می‌کنند که می‌گوید: هرکس در دینش به علی بن ابی طالب اقتدا کند هدایت یافته است، چون پیامبر جفرموده است: بار الها! علی به هر سو می‌رود حق را در همان سو قرار بده. [تفسیر رازی: ۱/۲۰۵، ۲۰۷] باید گفت که رازی/از محدثین نیست و در حدیث دانش زیادی ندارد، پس در اثبات یا نفی روایات قول او معتبر نیست.