حدیث بیست و هفتم:
روایتی از ابن عمر که پیامبر جبه علی فرمود: «ای علی شما در دنیا و آخرت برادر من می‌باشی». [ترمذی:۴/۳۲۸، و حاکم: ۳/۱۴] آن را از طریق حکیم بن جُبیر از جُمیع بن عمیر تیمی از ابن عمر روایت نموده است، و جُمیع متهم است و ابن جنان می‌گوید: «رافضی» است و به جعل حدیث می‌پردازد و ابن نمیر می‌گوید: او دروغگوترین مردم است. اسناد دوم نیز از روایت جمیع است، ولیکن با اضافه‌ی اسناد ناپسند دیگری که عبارت از اسحاق بن بشر کاهلی است، و ابن ابی شیبه و موسی بن هارون او را تکذیب نموده و دارقطنی نیز او را به وضع حدیث متهم نموده است و آنچه که ذکر شد وضعیت طریق حدیث مذکور نزد حاکم و دیگران است، و ذهبی بر این دو حدیث با دو طریق آن می‌گوید: «جمیع متهم است و کاهلی هم جای اعتبار نیست» علامه آلبانی در [سلسلة الضعیفه: ۳۵۱] به موضوع بودن این حدیث حکم نموده و آن را به ابن عدی (۵۹/۱-۶۹/۱) از همان اسناد نسبت داده است، و مفتی هندی نیز آن را در [تذکرة الموضوعات: ۹۷] ذکر نموده است. (در اینجا باز متذکر می‌شویم که متن این حدیث نیز ربطی به عقاید مراجع رافضی ندارد).