دنبالهای از بحث
بسیاری در پی اینکه: خداوند علوم اولین و آخرین را در کتابهای آسمانی چهارگانه جمع نموده، و علوم آنها را در قرآن گرد آورده، و علوم قرآن را در سورهی الفاتحه قرار داده است افزودهاند: علوم سورهی الفاتحه در بسمالله، و علوم بسمالله در باء آن قرار داده شده است، و چنین توجیه کردهاند که مقصود از تمام علوم رسیدن بنده به خداوند است، و این باء باءِ الصاق است که بنده را به جناب پروردگار متصل میسازد، و این کمال مقصود است. این نکته را امام رازی و ابن النقیب در تفسیر خود آوردهاند.