فاطر
امام احمد و ترمذی از ابی سعید خدری روایت کردهاند که پیغمبر اکرم صدرباره این آیه: ﴿ثُمَّ أَوۡرَثۡنَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِينَ ٱصۡطَفَيۡنَا مِنۡ عِبَادِنَاۖ فَمِنۡهُمۡ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ وَمِنۡهُم مُّقۡتَصِدٞ وَمِنۡهُمۡ سَابِقُۢ بِٱلۡخَيۡرَٰتِ﴾[فاطر: ۳۲]. فرمود تمام این گروهها در یک مرتبه هستند و همگی در بهشت خواهند بود.
و امام احمد و غیر او از ابوالدرداء روایت کردهاند که گفت: از رسول خدا صشنیدم که میگفت خداوند میفرماید: ﴿ثُمَّ أَوۡرَثۡنَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِينَ...﴾ کسانی سبقت گرفتند که بیحساب وارد بهشت میگردند و کسانی دیگر میانهروی کردند که به آسانی حساب میشوند و اما کسانی که بر خود ظلم کردند در تمام مدت روز محشر زندانی میگردند پس همین افراد هستند که خداوند با رحمت خویش به فریادشان میرسد و همینها میگویند:
﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِيٓ أَذۡهَبَ عَنَّا ٱلۡحَزَنَ﴾[فاطر: ۳۴].
و طبرانی و ابن جریر و ابن عباس روایت کردهاند که پیغمبر اکرم صفرمود: وقتی روز قیامت به پا میشود منادی ندا میکند: کجایند شصت سالهها و این همان عمر است که خداوند میفرماید:
﴿أَوَ لَمۡ نُعَمِّرۡكُم مَّا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَن تَذَكَّرَ﴾[فاطر: ۳۷].