الإتقان فی علوم القرآن - فارسی- جلد دوم

الرعد

روایتی را ترمذی ـ که حسن شمرده ـ و حاکم ـ که صحیح دانسته ـ از ابوهریره آورده‌اند از پیغمبر اکرم صکه درباره فرموده خداوند:

﴿وَنُفَضِّلُ بَعۡضَهَا عَلَىٰ بَعۡضٖ فِي ٱلۡأُكُلِ﴾[الرعد: ۴].

«و بعضی را بر بعض دیگر در خوردن برتری دهیم».

فرمود: مراد «دقل» و «فارسی» و «حلو» و «حامض» (چهار نوع خرما) است.

و امام احمد و ترمذی ـ که صحیح شمرده ـ و نسائی از ابن عباس روایت آورده‌اند که گفت: جمعی از یهود به محضر رسول اکرم صشرفیاب شدند و گفتند: ما را از رعد خبر ده که چیست؟ فرمود: «فرشته‌ای از فرشتگان خداوند است گماشته شده بر ابر، ترنایی از آتش در دست دارد که ابرها را با آن همی راند، هر کجا که خداوند او را امر فرماید آنها را سوق می‌دهد»، گفتند: این صدایی که می‌شنویم چیست؟ فرمود: «صدای او است».

و ابن مردویه از عمروبن بجاد اشعری آورده که گفت: رسول خدا صفرمود: «رعد فرشته‌ای است که ابرها را همی راند، و برق چشم فرشته‌ای است که روفیل نام دارد».

و ابن مردویه از جابربن عبدالله آورده که رسول خدا صفرمود: «همانا فرشته‌ای بر ابر گماشته شده است که پیرامون آن را جمع و بلندی‌هایش را استوار می‌سازد، ترنایی در دست دارد که چون بلند کند برق می‌زند، و چون ابرها را باز راند رعد می‌شود، و چون بر زند صاعقه گردد».

و امام احمد و ابن حبان از ابوسعید خدری از رسول خدا صآورده‌اند که فرمود: «طوبی درختی است در بهشت که مقدار صد سال راه است».

و طبرانی به سند ضعیفی از ابن عمر آورده که گفت: شنیدم رسول خدا صفرمود:

﴿يَمۡحُواْ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ وَيُثۡبِتُ﴾[الرعد: ۳۹].

«خداوند آنچه را خواهد محو و اثبات می‌نماید».

«مگر سعادت و شقاوت و زندگی و مرگ».

و ابن مردویه از جابربن عبدالله بن رئاب آورده که پیغمبر اکرم صدرباره فرموده‌ی خداوند: ﴿يَمۡحُواْ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ وَيُثۡبِتُ﴾فرمود: «از روزی محو نموده و در آن می‌افزاید، و از اجل محو و در آن می‌افزاید».

و ابن مردویه از ابن عباس آورده که از پیغمبر اکرمصدرباره‌ی: ﴿يَمۡحُواْ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ وَيُثۡبِتُ﴾سؤال شد، فرمود: «آن هر شب قدر است که خداوند بر می‌دارد؛ جبران می‌کند؛ و روزی می‌دهد؛ به جز مرگ و زندگی و شقاوت و سعادت که تغییر نمی‌یابند».

و ابن مردویه از علی سروایت نموده که از رسول خدا صاز این آیه پرسید، پیغمبر اکرم فرمود: «با تفسیر آن دیده‌ات را روشن می‌سازم، و چشمان امتم را پس از خودم با تفسیر آن روشن گردانم: صدقه بر وجه صحیح خودش، و نیکی به والدین، و کارهای نیک شقاوت را به سعادت بدل ساخته و در عمر می‌افزاید».