المؤمنون
ابن ابی حاتم از مره بَهزی آورده که گفت: شنیدم که رسول خدا صبه مردی فرمود: تو در ربوه خواهی مرد، پس آن مرد در رمله (= شهری در فلسطین) وفات یافت.
وابن کثیر گفته: این جداً غریب است.
و امام احمد از عایشه صدیقه آورده که گفت: ای رسول خدا
﴿وَٱلَّذِينَ يُؤۡتُونَ مَآ ءَاتَواْ وَّقُلُوبُهُمۡ وَجِلَةٌ﴾[المؤمنون: ۶۰].
«و آنان که آنچه وظیفه دارند می‌پردازند و دل‌هایشان ترسانست».
کسی است که دزدی می‌کند و شراب می‌خورد و در عین حال از خدا می‌ترسد؟
فرمود: «نه ای دختر صدیق ولی کسی است که روزه گرفته و نماز می‌خواند و صدقه می‌دهد و از خداوند ترسان است».
و امام احمد و ترمذی از ابوسعید آورده‌اند که پیغمبر اکرم صدرباره:
﴿وَهُمۡ فِيهَا كَٰلِحُونَ﴾[المؤمنون: ۱۰۴].
«و در آن (جهنم) زشت روی خواهند بود».
فرمود: «آتش او [شخص جهنمی] را می‌گدازد، پس لب بالای او را به هم می‌پیچد تا اینکه به وسط سرش می‌رسد، و لب پایینش را فرو می‌آویزد تا اینکه به نافش می‌افتد».