الأنفال
ابوالشیخ از ابن عباس از رسول خدا صآورده که درباره فرموده‌ی خداوند:
﴿وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ أَنتُمۡ قَلِيلٞ مُّسۡتَضۡعَفُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ تَخَافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ ٱلنَّاسُ﴾[الأنفال: ۲۶].
«و به یاد آورید آن هنگام که شما کم و در زمین ضعیف شمرده شده بودید، می‌ترسیدید که مردم شما را بربایند».
سؤال شد: یا رسول‌الله، مردم کیستند؟ فرمود: اهل فارس.
و ترمذی روایتی ـ که ضعیف شمرده ـ از ابوموسی آورده که گفت: رسول خدا صفرمود: «خداوند بر من دو امان برای امتم نازل فرموده:
﴿وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ مُعَذِّبَهُمۡ وَهُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ ٣٣﴾[الأنفال: ۳۳].
«و خداوند عذاب کننده آنها [امت مسلمان] نیست در حالی که تو در میان آنها هستی، و خداوند عذاب‌کننده آنها نیست در حالی که استغفار نمایند».
«پس چون در گذشتم استغفار را در میان شما تا روز قیامت ترک خواهم گفت».
و امام مسلم و غیر او از عقبه بن عامر آورده‌اند که گفت: «شنیدم رسول خدا صبالای منبر می‌گفت:
﴿وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن قُوَّةٖ﴾[الأنفال: ۶۰].
«و مهیا سازید برای [مقابله] با آنان [دشمنان] آنچه از نیرو می‌توانید».
«آگاه باشید که قوه = نیرو تیراندازی است» معنای این حدیث ـ والله اعلم ـ آن است که عمده نیرو و مؤثرترین آن تیراندازی است.
و ابوالشیخ از طریق ابوالمهدی از پدرش از کسی که برایش گفته از پیغمبر اکرم صدرباره فرموده خداوند:
﴿وَءَاخَرِينَ مِن دُونِهِمۡ لَا تَعۡلَمُونَهُمُ﴾[الأنفال: ۶۰].
«و دیگرانی غیر از اینها که شما ندانید».
شنید است كه فرمود: آنها جنّ هستند.
و طبرانی مثل این را از یزیدبن عبدالله بن غریب از پدرش از جدش مرفوعاً آورده است.