الزخرف
امام احمد و ترمذی و غیر اینها از ابی امامه روایت کرده‌اند که گفت: رسول اکرم فرمود: «هیچ قومی گمراه نشدند بعد از آن که بر آن بودند مگر اینکه جدل پیدا کردند سپس این آیه را خواند: ﴿مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلَۢاۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٌ خَصِمُونَ﴾[الزخرف: ۵۸].
و ابن ابی حاتم از ابوهریره سروایت کرده است که گفت: رسول اکرم صفرمود تمام افراد اهل جهنم جایگاه خود را با حسرت در بهشت می‌بینند و می‌گویند اگر خداوند هدایتمان کرده بود از متقین می‌بودیم.
و هر یک از اهل بهشت جایگاه خود را در جهنم می‌بیند و می‌گوید: ﴿وَمَا كُنَّا لِنَهۡتَدِيَ لَوۡلَآ أَنۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُ﴾[الأعراف: ۴۳]. پس شکرگذاری می‌نمایند و رسول اکرم صفرمود: (هیچ کس نیست مگر اینکه خانه‌ای در بهشت و خانه‌ای در جهنم دارد، پس کافر به میراث می‌برد خانه مؤمن را در جهنم و مؤمن خانه بهشتی کافر را به ارث می‌برد) و این است منظور از آیه: ﴿وَتِلۡكَ ٱلۡجَنَّةُ ٱلَّتِيٓ أُورِثۡتُمُوهَا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ ٧٢﴾[الزخرف: ۷۲].