هود
ابن مردویه به سند ضعیفی از ابن عمر آورده که گفت: رسول خدا صاین آیه را تلاوت کرد:
﴿لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗا﴾[هود: ۷].
«تا شما را بیازماید که کدامیک نیکوترید».
پس عرضه داشتم: یا رسول‌الله معنی این چیست؟ فرمود: کدامتان عقل نیکوتری دارید، و نیکو عقل‌ترین شما از حرام‌های خدای تعالی خود نگهدارتر، و به طاعت خدای تعالی عمل‌کننده‌تر است.
و طبرانی به سند ضعیفی از ابن عباس آورده که رسول خدا صفرمود: چیزی ندیده‌ام که نیکوتر تعقیب و زودتر تدارک کند از حسنه‌ای جدید نسبت به سیئه‌ای گذشته:
﴿إِنَّ ٱلۡحَسَنَٰتِ يُذۡهِبۡنَ ٱلسَّئَِّاتِ﴾[هود: ۱۱۴].
«حقا که کارهای نیک اعمال بد را از بین می‌برند».
و امام احمد از ابوذر سآورده که گفت: عرض کردم: ای رسول خدا مرا سفارشی کن، فرمود: «هرگاه سیئه‌ای مرتکب شدی به دنبال آن حسنه‌ای انجام ده که آن را پاک کند» گفتم: یا رسول‌الله! آیا «لا إله إلا الله» از حسنات است؟ فرمود: «بهترین حسنات می‌باشد».
و طبرانی و ابوالشیخ از جریربن عبدالله آورده‌اند که گفت: هنگامی که آیه:
﴿وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ بِظُلۡمٖ وَأَهۡلُهَا مُصۡلِحُونَ ١١٧﴾[هود: ۱۱۷].
«خداوند هیچ دیاری را از روی ظلم و در صورتی که اهل آن مصلح باشند هلاک نکند».
نازل شد، رسول خدا صفرمود: «در صورتی که اهل آن با یکدیگر انصاف کنند».