معلومات کتاب
- مؤلف: شیخ الاسلام ابن تیمیه
- مترجم: اسحاق دبیری رحمه الله
- تاریخ انتشار: یک شنبه, ۱۷ خرداد ۱۳۸۸
- به روز رسانی: سه شنبه, ۰۴ دی ۱۴۰۳
- دیوی : 297/4
- صفحه: 940
- مشاهده : 412915
- دانلودها: 187640
چکیده کتاب
دیدگاه اهل سنت را نسبت به فضائل خاندان و صحابه پیامبر بیان میکند و به دروغها و شبهات شیعیان پاسخ میگوید. هدف از تألیف این اثر، آگاهی بخشی به مردم درباره حقیقت تاریخ و افشای خرافات و بدعتهای شیعه است. نویسنده در آغاز به مفهوم و مصادیق آل رسول و اهلبیت پرداخته و آنگاه دیدگاه شیعه امامیه را درباره توحید و قضا و قدر توضیح میدهد و دلایل اختلاف آنان را با اهل سنت، در این مورد به تفصیل بیان میکند. رویکرد شیعة رافضی غالی به مفهوم نبوت و امامت و بیان خطاهای آنان در استدلالهایشان موضوع بخش بعدی کتاب است. نویسنده در ادامه، دروغهای تاریخی شیعه را درباره خلفا و رابطة اهلبیت با ایشان، برملا ساخته و نشان میدهد که عقایدِ بدعتآمیزِ آنان چگونه باعث هتک حرمت خاندان رسول خدا صلی الله علیه وسلم میشود. بحث درباره غُلات شیعه اسماعیلیه، نصیریه، قرامطة باطنیه، دیدگاههای فقهی اهل سنت و تطابق آنها با نظرات اهل سنت و فضایل ائمه شیعه، از دیگر مباحث کتاب است.
- مؤلف: شیخ الاسلام ابن تیمیه
- مترجم: اسحاق دبیری رحمه الله
- تاریخ انتشار: یک شنبه, ۱۷ خرداد ۱۳۸۸
- به روز رسانی: سه شنبه, ۰۴ دی ۱۴۰۳
- دیوی: 297/4
- صفحه: 940
- مشاهده: 412915
- دانلودها: 187640
فهرست کتاب
- مشخصات کتاب
- قول ابن تیمیه
- پیشگفتار
- عصر زندگی شیخ الاسلام ابن تیمیه
- مختصری از زندگی نامهی شیخ الاسلام
- مقدمه
- سبب تالیف این کتاب
- فصل (۱): دربارۀ وجوب علم در زمانی که مردم قرون اواخر این امت پیشگامان آنرا لعنت نمایند
- فصل (۲): مشابهت روافض با یهودیان و مسیحیان در بسیاری از موارد [۱۲]
- فصل (۳): روافض دروغگوترین مردم بوده و از قدیم همین گونه بودهاند و اهل علم نیستند
- فصل (۴): روافض گمان میکنند امامت از مهمترین اصول دین است
- فصل (۵): دربارۀ دعوای رافضی مبنی بر اینکه ائمه به نص تعیین شدهاند
- فصل (۶): دربارۀ خلافت ابوبکر صدیق که آیا با نص تعیین گردیده یا اجتهاد؟
- فصل (۷): دربارۀ ثبوت خلافت خلفای راشدین
- فصل (۸): درباره رد بر رافضی که میگوید: پیروی از مذهب امامیه واجب است
- فصل (۹): دربارۀ عصمت انبیاء و ائمه
- فصل (۱۰): دربارۀ عدم محصور بودن ائمه در عدد معین
- فصل (۱۱): دربارۀ چگونگی انعقاد بیعتی که اطاعتش واجب میشود
- فصل (۱۲): دربارۀ قیاس و مذاهب فقهی
- فصل (۱۳): دربارۀ باطل بودن ادعای رافضی مبنی بر اینکه فرقۀ امامیه همان فرقۀ نجات یافته است
- فصل (۱۴): دربارۀ بطلان قول امامیه که خود و امامانشان نجات یافتگانند
- فصل (۱۵): دربارۀ بطلان ادعای رافضی که میگوید امامیه مذهب خود را از امامان معصوم گرفتهاند
- فصل (۱۶): دربارۀ سیرت علی زین العابدین و باقر و صادق
- فصل (۱۷): دربارۀ سیرت موسی بن جعفر کاظم
- فصل (۱۸): در بارۀ سیرت علی بن موسی الرضا
- فصل (۱۹): دربارۀ سیرت محمد بن جواد
- فصل (۲۰): دربارۀ سیرت علی بن محمد الهادی
- فصل (۲۱): دربارۀ سیرت محمد بن حسن المنتطر
- فصل (۲۲): دربارۀ بطلان استناد رافضی به حدیث مهدی
- فصل (۲۳): دربارۀ احوال امامان در طاعت و معصیت
- فصل (۲۴): دربارۀ متهم کردن علمای اهل سنت به رافضی بودن
- فصل (۲۵): دربارۀ ادعای رافضی مبنى بر اینکه علمای اهل سنت رفض را در باطن پذیرفتهاند
- فصل (۲۶): دربارۀ ادعای رافضی بر اینکه علمای اهل سنت به ناحق تعصب میورزند و رد بر آن
- فصل (۲۷): دربارۀ ذکر اسمای خلفای راشدین در خطبه
- فصل (۲۸): دربارۀ مسح دو پا در وضوء
- فصل (۲۹): دربارۀ دو متعه
- فصل (۳۰): دربارۀ منع کردن ابوبکرسفاطمهلرا از ارث
- فصل (۳۱): دربارۀ درخواست فاطمه لفدک و مسائل متعلق به آن
- فصل (۳۲): دربارۀ نامگذاری ابوبکرسبه صدیق و سبب آن
- فصل (۳۳): دربارۀ نامگذاری ابوبکرسبه خلیفۀ رسول الله در حالی که احیانا دیگران در حیات آن پیغمبرصسرپرستی امور را به عهده داشتند
- فصل (۳۴): دربارۀ نامگذاری عمرسبه فاروق
- فصل (۳۵): دربارۀ فضیلت عایشهل
- فصل (۳۶): دربارۀ طعن وارد کردن رافضی به عائشهلو رد آن
- فصل (۳۷): دربارۀ نامگذاری عائشه به ام المؤمنین و معاویه را دایی (برادر مادر) مؤمنان
- فصل (۳۸): رد بر طعنهای وارد شده بر معاویهس
- فصل (۳۹): دنبالۀ رد بر افتراءت وارده بر معاویهس
- فصل (۴۰): دنبالۀ رد بر افتراءات وارده بر معاویهس
- فصل (۴۱): دربارۀ خالد بن ولیدس
- فصل (۴۲): دربارۀ پشتیبانی رافضه از مرتدان و کمک با آنان بر علیه صحابه صدر اسلام
- فصل (۴۳): رد بر رافضی که میگوید معاویه بدتر از ابلیس است
- فصل (۴۴): دربارۀ امامت یزید و قتل حسینس
- فصل (۴۵): دنبالۀ سخن در مورد یزید بن معاویه
- فصل (۴۶): انواع گمراهی در مذهب رافضه جمع شده است
- فصل (۴۷): دربارۀ جعل کاری رافضی در استدلال بفضائل علیس بر اینکه او اولیتر به امامت بود
- فصل (۴۸): حدیث کساء دال بر امامت نیست
- فصل (۴۹): در مورد اینکه آیۀ مناجات فضیلت و دلالتی بر امامت ندارد
- فصل (۵۰): خطای رافضی در مورد استدلال به آیۀ سقایه
- فصل (۵۱): در مورد اینکه حدیث وصیت دروغ و ساختگی است
- فصل (۵۲): در مورد به دوش گرفتن علیستوسط پیامبرصو اینکه فضیلتی در آن نیست
- فصل (۵۳): در مورد جعلی بودن حدیث (راستگویان سه نفراند...) و اینکه دلالتی بر امامت علیسندارد
- فصل (۵۴): در مورد فرموده پیامبر صبه علیس(تو از من و من از تو هستم) و اینکه دلالتی بر امامت علیسندارد
- فصل (۵۵): استدلال رافضی به حدیث مرسل عمرو بن میمون وبیان توضیح آن
- فصل (۵۶): در بیان فضایل دروغینی که رافضی برای علیسذکر نموده و رد بر آن
- فصل (۵۷): رد بر افتراء رافضی در مورد حدیث روز شورا
- فصل (۵۸): در مورد دروغ بودن حدیث (مشتاقشدن ملائکه کروبیین به علیس)
- فصل (۵۹): در بیان دروغ بودن حدیث (من جوان پسر جوان برادر جوان هستم)
- فصل (۶۰): در مورد روایت ابوذرسکه علیسرا دوست داشت
- فصل (۶۱): در مورد دروغ بودن حدیث (محبت علیسحسنهای است که...)
- فصل (۶۲): دربارۀ احادیث جعلی و دروغ در فضیلت علیس
- فصل (۶۳): در بیان رد بر طعنهای رافضی در مورد صحابهش
- فصل (۶۴): در مورد طعن رافضی بر تواضع ابوبکر صدیقس
- فصل (۶۵): طعن رافضی در مورد بیعت با ابوبکر صدیق و ادعای اینکه بیعت با او ناگهانی بود
- فصل (۶۶): در ادعای رافضی که ابوبکرسدر هنگام مرگش در مورد انصار اندوهگین بود
- فصل (۶۷): در مورد رد بر مطاعن و نقل نادرست رافضی که ابوبکر صدیق از خداوند هراس داشت
- فصل (۶۸): در مورد طعن رافضی بر ابوبکرسمبنی بر اینکه از ولایتش در هراس بود
- فصل (۶۹): در مورد طعن رافضی بر ابوبکر صدیقسکه با لشکر اسامه به جنگ نرفت
- فصل (۷۰): طعن رافضی بر ابوبکر صدیقسدر مورد اینکه دیگران بر او امیر تعین میشدند
- فصل (۷۱): در طعن رافضی بر اینکه ابوبکر صدیق دست چپ دزدی را قطع کرد
- فصل (۷۲): در طعن رافضی بر اینکه صدیق سلمی را با آتش سوزانید
- فصل (۷۳): در طعن رافضی بر اینکه ابوبکر صدیق اکثر احکام شریعت را نمیدانست
- فصل (۷۴): در بیان ادعای رافضی در برتری علیسبر ابوبکرسدر علم
- فصل (۷۵): در مورد اینکه رافضی حدیث ساختگی در فضل علیسجعل نموده است
- فصل (۷۶): در مورد ادعای رافضی بر اینکه ابوبکر و عمر از علی سوال میپرسیدند
- فصل (۷۷): رد بر ایرادات رافضی براینکه ابوبکر صدیق خالد را قصاص نکرد
- فصل (۷۸): در طعن رافضی بر ابوبکر که میراث فاطمه را نداد و اتهام او که خود را خلیفه خواند
- فصل (۷۹): در مورد طعن رافضى بر عمرسکه هنگام احتضار چنین گفت:
- فصل (۸۰): سخنی در مورد درخواست پیامبرصبرای نوشتن پیام هنگام وفاتش
- فصل (۸۱): در مورد بهتان رافضی بر عمر فاروقس مبنی بر اینکه به فاطمهلظلم کرده و حدود خدا را پایمال نموده
- فصل (۸۲): ادعای رافضى در مورد تغییر دادن حکم تبعیدیان توسط عمر
- فصل (۸۳): ادعای رافضی بر اینکه عمر آگاهی اندکی در مورد احکام داشت
- فصل (۸۴): ادعای رافضی بر اینکه عمرسبه احکام آگاهی نداشت
- فصل (۸۵): طعن رافضی بر عمر مبنی بر اینکه از تعیین و تحدید مهریه زنان رجوع کرد
- فصل (۸۶): رافضی بر عمر فاروق دروغ بسته که او از حکم شراب آگاهی نداشت
- فصل (۸۷): طعن رافضی بر عمر فاروق در مورد داستان زنی که سقط جنین کرده بود
- فصل (۸۸): رافضی داستان دو زنی که بر ملکیت طفلی نزاع کردند به عمر فاروق نسبت داده است
- فصل (۸۹): در مورد زنی که کودک شش ماهه را زایمان کرده بود
- فصل (۹۰): رافضی عمر فاروق را به عدم مساوات در بخششها متهم میکند
- فصل (۹۱): رد بر مطاعن رافضی مبنی بر اینکه عمر به رأی خود نظر میداد
- فصل (۹۲): پاسخ به مطاعن رافضی در مورد شورایی که عمر آن را تشکیل داده بود
- فصل (۹۳): پاسخ به طعن رافضی در مورد عثمانس
- فصل (۹۴): دنباله پاسخ به طعن رافضی در مورد عثمانس
- فصل (۹۵): پاسخ به ادعای رافضی بر اینکه کلام شهرستانی را دلیلی برای وجود اختلاف بعد از پیامبر گرفته است
- فصل (۹۶): وضعیت رافضه در اسلام و بیان کمک و همکاری آنان با کفار بر علیه مسلمانان
- فصل (۹۷): ابطال دلایل رافضی در مورد معصوم بودن علیسو اثبات امامتش بر این مبنا
- فصل (۹۸): بطلان استدلال رافضی در مورد اثبات امامت علیسکه گویا به نص تعیین گردیده است
- فصل (۹۹): ابطال ادعای رافضی مبنی بر اینکه علیسبه نص منصوب شده تا حافظ و نگهبان دین باشد
- فصل (۱۰۰): بطلان ادعای رافضی مبنی بر اینکه انتصاب امام معصوم در امت واجب است و آن هم علیسمیباشد
- فصل (۱۰۱): بطلان استدلال رافضی مبنی بر اینکه علیسامام امت است زیرا او بهترین شخص این امت بود
- فصل (۱۰۲): پاسخ به شبهات رافضی در مورد دلالت آیه (انما ولیکم الله ورسوله..) بر امامت علیس
- فصل(۱۰۳): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیت ﴿۞يَٰٓأَيُّهَا ٱلرَّسُولُ بَلِّغۡ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ﴾مبنی بر امامت علیس
- فصل (۱۰۴): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿ٱلۡيَوۡمَ أَكۡمَلۡتُ لَكُمۡ دِينَكُمۡ﴾مبنی بر امامت علیس
- فصل (۱۰۵): بطلان استدلال رافضی به آیۀ ﴿وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ ١﴾در مورد علیس
- فصل (۱۰۶): بطلان استدلال رافضی به آیۀ تطهیر در مورد امامت علیس
- فصل (۱۰۷): بطلان ادعای رافضی در دلالت آیۀ ﴿فِي بُيُوتٍ أَذِنَ ٱللَّهُ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۰۸): ابطال دعوای رافضی مبنی بر اینکه منظور از آیۀ ﴿ٱلۡمَوَدَّةَ فِي ٱلۡقُرۡبَىٰۗ﴾علیساست
- فصل (۱۰۹): بطلان ادعای رافضی مبنی بر اینکه آیۀ ﴿وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَشۡرِي نَفۡسَهُ ٱبۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِ ٱللَّهِۚ﴾دلالت بر امامت علیسدارد
- فصل (۱۱۰): بطلان ادعای رافضی مبنی بر اینکه آیۀ مباهله دلیل بر امامت علیسدارد
- فصل (۱۱۱): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿فَتَلَقَّىٰٓ ءَادَمُ مِن رَّبِّهِۦ كَلِمَٰتٖ فَتَابَ عَلَيۡهِۚ﴾بر امامت علی دارد
- فصل (۱۱۲): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامٗاۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۱۳): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿سَيَجۡعَلُ لَهُمُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وُدّٗا﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۱۴): بطلان دعوای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرٞۖ وَلِكُلِّ قَوۡمٍ هَادٍ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۱۵): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسُۡٔولُونَ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۱۶): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَلَتَعۡرِفَنَّهُمۡ فِي لَحۡنِ ٱلۡقَوۡلِ﴾ بر امامت علیس
- فصل (۱۱۷): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَٱلسَّٰبِقُونَ ٱلسَّٰبِقُونَ ١٠﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۱۸): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ أَعۡظَمُ دَرَجَةً عِندَ ٱللَّهِۚ﴾بر امامت علی
- فصل (۱۱۹): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ (صدقه نجوی) بر امامت علیس
- فصل (۱۲۰): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَسَۡٔلۡ مَنۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رُّسُلِنَآ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۲۱): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ ١٢﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۲۲): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ (هل أتی) بر امامت علیس
- فصل (۱۲۳): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَٱلَّذِي جَآءَ بِٱلصِّدۡقِ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۲۴): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿هُوَ ٱلَّذِيٓ أَيَّدَكَ بِنَصۡرِهِۦ وَبِٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٦٢﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۲۵): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿حَسۡبُكَ ٱللَّهُ وَمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۲۶): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت ﴿يُحِبُّهُمۡ وَيُحِبُّونَهُ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۲۷): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت ﴿أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلصِّدِّيقُونَ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۲۸): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ: ﴿ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُم﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۲۹): بیان جهالت رافضی در ادعایش مبنی بر اینکه علی در راس کسانی قرار دارد که در قرآن به مؤمنان خطاب شدهاند
- فصل (۱۳۰): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ درود بر امامت علیس
- فصل (۱۳۱): بطلان تفسیر باطنی و ملحدانه رافضی از آیۀ ﴿مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ﴾در مورد علیسو غیره
- فصل (۱۳۲): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَمَنۡ عِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡكِتَٰبِ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۳۳): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿يَوۡمَ لَا يُخۡزِي ٱللَّهُ ٱلنَّبِيَّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۳۴): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿أُوْلَٰٓئِكَ هُمۡ خَيۡرُ ٱلۡبَرِيَّةِ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۳۵): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿فَجَعَلَهُۥ نَسَبٗا وَصِهۡرٗا﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۳۶): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّٰدِقِينَ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۳۷): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَٱرۡكَعُواْ مَعَ ٱلرَّٰكِعِينَ﴾بر امات علیس
- فصل (۱۳۸): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَٱجۡعَل لِّي وَزِيرٗا مِّنۡ أَهۡلِي﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۳۹): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿إِخۡوَٰنًا عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۴۰): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ (عهد و پیمان) بر امامت علیس
- فصل (۱۴۱): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿فَإِنَّ ٱللَّهَ هُوَ مَوۡلَىٰهُ﴾بر امامت علیس
- فصل (۱۴۲): بطلان استناد رافضی به حدیث اعلان رسالت در مورد امامت علیس
- فصل (۱۴۳): بیان دروغ رافضی در استنادش به حدیث غدیر خم بر امامت علیس
- فصل (۱۴۴): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت حدیث «أنت مني بمنزلة هارون»بر امامت علیس
- فصل (۱۴۵): بیان نادانی رافضی در ادعایش مبنی بر اینکه علیسجانشین پیامبر صتا وفات آن حضرت بر مدینه بود
- فصل (۱۴۶): بیان دروغ رافضی در مورد حدیث (وصیت) و عدم دلالت آن بر امامت علیس
- فصل (۱۴۷): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت حدیث پیمان برادری بر امامت علیس
- فصل (۱۴۸): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت حدیث خیبر بر امامت علیس
- فصل (۱۴۹): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت حدیث پرنده بر امامت علیس
- فصل (۱۵۰): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت حدیث (سلام) بر اینکه علیسرا امیر بنامد و به وى سلام تقدیم نمایند
- فصل (۱۵۱): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت دو حدیث (ثقلین) و (کشتی) بر امامت علیس
- فصل (۱۵۲): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت احادیث دروغ و جعلی که دلالت بر محبت علیساست آنر دلیل بر امامت وى دانسته است
- فصل (۱۵۳): رافضی به احادیثی استناد میکند که مخالفین علی را تکفیر مینماید و ما به آن پاسخ میدهم
- فصل (۱۵۴): موقف رافضی در مورد اخبار و آثار و بیان بطلان دلالت آن
- فصل (۱۵۵): بطلان استناد رافضی به زهد علیسمبنی بر امام بودنش
- فصل (۱۵۶): بطلان ادعای رافضی در مورد اینکه علی دنیا را سه طلاق داده است و برخی از مسائل دیگر
- فصل (۱۵۷): زاهد بودن دلیل بر سزاوار بودن امامت نیست چنانچه رافضی ادعا دارد
- فصل (۱۵۸): بطلان ادعای رافضی مبنی بر اینکه عابد بودن علی موجب امامت وی میگردد
- فصل (۱۵۹): پاسخ به ادعای رافضی بر اینکه علیسداناترین مردم بود
- فصل (۱۶۰): پاسخ به ادعای رافضی بر اینکه میگوید آیۀ ﴿وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ﴾در مورد علیسنازل شده است
- فصل (۱۶۱): رافضی تیز هوشی و ذکاوت علیسو ملازم بودن او با رسول ص را بیان میکند
- فصل (۱۶۲): پاسخ به مثالی که رافضی به عنوان حدیث آورده است
- فصل (۱۶۳): پاسخ به ادعای رافضی که گویا علیسعلم نحو را وضع کرده است
- فصل (۱۶۴): پاسخ به ادعای رافضی که میگوید فقها در امور فقهی به علیسمراجعه میکردند
- فصل (۱۶۵): بطلان ادعای رافضی بر اینکه شجاعت علیسدلیل امامت اوست
- فصل (۱۶۶): بیان دروغ رافضی در مورد علیسکه میگوید وی بسیاری از مشرکان را در غزوۀ بدر به قتل رسانید
- فصل (۱۶۷): بیان کذب رافضی در مورد موقف علیسدر غزوۀ احد
- فصل (۱۶۸): رد بر کذب و نادانی رافضی در مورد موقف علیسدر روز احزاب
- فصل (۱۶۹): بیان جهالت رافضی در مورد جنگجویان غزوۀ بنی نضیر
- فصل (۱۷۰): رافضی غزوهای را به نام (سلسله) ذکر کرده است که کاملا بیاساس و دروغ است
- فصل (۱۷۱): دروغ باقی ماندۀ رافضی در مورد علیسو آنچه که در غزوه بنی مصطلق رخ داده است
- فصل (۱۷۲): بر ملاء شدن دروغ رافضی در نقل قولش از غزوۀ خیبر و مکه
- فصل (۱۷۳): دروغ باقی ماندۀ رافضی در نقل قولش از غزوۀ حنین
- فصل (۱۷۴): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت خبر دادن علیساز رویدادهای غیبی بر امامت او
- فصل (۱۷۵): بطلان استناد رافضی بر امام بودن علیسمبنی بر اینکه او مستجاب دعا بود
- فصل (۱۷۶): رافضی باز هم فضایلی دروغین به علیسنسبت میدهد
- فصل (۱۷۷): سخنی در مورد دروغ رافضی که میگوید علیسجن را بقتل رسانید
- فصل (۱۷۸): بیان دروغ رافضی در مورد علیسکه میگوید خورشید برای او بازگشت نمود
- فصل (۱۷۹): بیان دروغ رافضی در مورد ترس مردم کوفه از غرق شدن
- فصل (۱۸۰): بیان رافضی در مورد قصۀ مار با علیسو پاسخ به آن
- فصل (۱۸۱): بطلان ادعای رافضی در مورد امامت امامهای دوازدهگانه شیعه امامیه
- فصل (۱۸۲): سخن دربارۀ حدیث مهدی
- فصل (۱۸۳): بطلان ادعای رافضی در مورد واجب بودن امام معصوم در هر زمانی
- فصل (۱۸۴): بطلان استدلال رافضی به فضائل امامان دوازدهگانه بر امامت آنها
- فصل (۱۸۵): رد بر طعن رافضی در مورد امامت خلفای سهگانه
- فصل (۱۸۶): پاسخ به طعن رافضی در مورد ابوبکر صدیقسکه او شیطانی دارد
- فصل (۱۸۷): رد بر طعن رافضی در مورد بیعت با ابوبکر صدیقسمبنی بر اینکه بیعتش ناگهانی بود
- فصل (۱۸۸): رد بر طعن رافضی در مورد علم خلفای راشدین
- فصل (۱۸۹): بیان طعن رافضی در مورد خلفاء که در نتیجه طعن بر علیسمیباشد
- فصل (۱۹۰): رد بر طعن رافضی در مورد خلفاء مبنی بر اینکه آنان قبل از اسلام بتپرست بودند
- فصل (۱۹۱): رد بر طعن رافضی در مورد قول ابوبکر صدیق که میگفت مرا بگذارید
- فصل (۱۹۲): بطلان نقل قول رافضی در مورد اظهار ندامت ابوبکر صدیق به هنگام وفاتش در مورد انصار
- فصل (۱۹۳): رد بر ادعای رافضی در مورد ابوبکر صدیقسکه گویا وی علی و زبیر را اذیت کرده و به خانۀ فاطمه حمله آورده است
- فصل (۱۹۴): بیان دروغ رافضی در مورد خلفاء که گویا آنان در لشکر اسامه شرکت داشتند
- فصل (۱۹۵): رد بر طعن رافضی در مورد اینکه پیامبر ص ابوبکر صدیقسرا برای هیچ کاری تعیین نکرد
- فصل (۱۹۶): بیان دروغ رافضی در مورد اینکه پیامبر ص ابوبکر صدیق را از امارت حج سال نهم برگرداند
- فصل (۱۹۷): رد بر گفتار رافضی در مورد عمرسکه گویا او در احکام اشتباه میکرد
- فصل (۱۹۸): رد بر طعن رافضی در مورد عمرسکه گویا او نماز تراویح را اختراع کرده است
- فصل (۱۹۹): رد بر ادعای رافضی در مورد اجتماع مسلمانان بر قتل عثمانس
- فصل (۲۰۰): رد بر ابطال نمودن دلایل اهل سنت در مورد امامت ابوبکر صدیق از جانب رافضی و پاسخ به آن
- فصل (۲۰۱): رد بر طعن رافضی در مورد اجماع مردم بر امامت ابوبکر صدیقس
- فصل (۲۰۲): ادامه رد بر طعن رافضی در مورد اجماع مردم بر امامت ابوبکر صدیقس
- فصل (۲۰۳): رد بر طعن رافضی در مورد استدلال به اجماع چنانکه این نظر استدلال آنها را ریشه کن میسازد
- فصل (۲۰۴): رد بر طعن رافضی در مورد اجماع مردم بر امامت ابوبکر صدیقسمخالفت در برابر نص صریح دال بر امامت علیس
- فصل (۲۰۵): رد بر طعن رافضی در مورد حدیث (اقتدوا بالذین من بعدی)
- فصل (۲۰۶): رد بر مطاعن رافضی در مورد فضایل ابوبکر صدیق و انکار وی از فداکاریهای صدیق در هنگام هجرت و غیره
- فصل (۲۰۷): ادامه فصل گذشته در مورد فضایل ابوبکر صدیقسو دفاع از وی و اجبار رافضی به تسلیم شدن در برابر این فضایل
- فصل (۲۰۸): ذکر بقیه فضایل ابوبکر صدیقسدر غار و دفاع از وی و اجبار رافضی به تسلیم شدن در برابر این فضایل
- فصل (۲۰۹): دنبالۀ دفاع از فضایل ابوبکر صدیقسدر غار و مردود شمردن شبهههای رافضی
- فصل (۲۱۰): درهم پاشیدن شبهات رافضی در مورد آیۀ ﴿وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى﴾مبنی بر اینکه غیر از ابو بکر است
- فصل (۲۱۱): درهم پاشیدن شبهات رافضی در مورد آیۀ ﴿قُل لِّلۡمُخَلَّفِينَ﴾و این آیه به فضایل ابوبکر صدیقسدلالت دارد
- فصل (۲۱۲): درهم پاشیدن شبهات رافضی در مورد فضایل ابوبکر صدیقسدر روز بدر
- فصل (۲۱۳): پاسخ به شبهات رافضی در مورد انفاق نمودن ابوبکر صدیقسبر نبی اکرم ص
- فصل (۲۱۴): پاسخ به شبهات رافضی در مورد پیشیگرفتن ابوبکر صدیق در نماز
کلیدواژهها
شیخ الاسلام ابن تیمیه
خاندان شیخ الاسلام ابن تیمیه همان خاندان مشهور حرّانی است که نسل در نسل به علم دین و تألیف و تصنیف آن مشغول بوده است، بلکه میتوان گفت که سرپرستی علمی مذهب حنابله را در دیار خویش به عهده داشت, جد شیخ الاسلام ابن تیمیه ابوالبرکات مجد الدین از ائمه بزرگ دین به شمار میرود تا جایی که بعضیها او را مجتهد مطلق دانستهاند.
اسم و نسب:
ایشان تقی الدین احمد بن عبدالحلیم بن عبدالسلام مشهور به شیخ الاسلام ابن تیمیه الحرانی الدمشقی الحنبلی است.
مکان و تاریخ تولد:
شیخ الاسلام ابن تیمیه در شهر حرّان که از مراکز مهم ادیان قدیم است متولد شد، و این شهر در شمال شرق جمهوری ترکیه نزدیک شهر اورفه که فعلاً شهرى آباد میباشد، واقع شده است.
تاریخ تولد شیخ الاسلام ابن تیمیه را جمهور مورخین از جمله شاگرد او حافظ ابن کثیر دهم ربیع الاول سال (661هـ) دانستهاند.
هنوز ابن تیمیه به هفت سالگی نرسیده بود که مغولها بعد از تصرف عراق به حرّان محل ولادت او حمله كردند، و این خاندان علم و فرهنگ مجبور شدند وطن خویش را ترک نموده و به شام هجرت نمایند. آنها سرزمین شام را به این خاطر انتخاب نمودند که مغولها هنوز به آن سرزمین راه نیافته بودند.
خاندان علم و فضل در دمشق:
هنوز چند روزی از هجرت خاندان علم و فضل به دمشق نگذشته بود که اهل دمشق و محصلین علوم دینی از اطراف و گوشههای شام قصد آنها نمودند و عبدالحلیم بن تیمیه (پدر شیخ الاسلام ابن تیمیه) در جامع مسجد اموی دمشق بر کرسی درس و تدریس تکیه نمود، طالبان علوم نبوت را سیراب نموده و به فتاوی و سوالهای مردم پاسخ میداد.
زندگی علمی و تألیفات:
زندگی ابن تیميه یک زندگی کاملا علمی بوده است. او در سنین جوانی شروع به تدریس و تصنیف کرد تا جائیکه کتابخانهی اسلامی را با نوشتههای پر بار خویش غنی ساخت.
حافظ ابن عبدالهادی میفرمايد: هیچ کسی را از متقدمین یا متأخرین امت اسلامی نمیشناسم که تصنیفاتی مانند تصنیفات ابن تیمیه، و یا نزدیک به آن داشته باشد، در حالیکه شیخ الاسلام ابن تیمیه بیشتر تصنیفات خویش را در زندان و يا تبعید نوشته است.
و ما در اینجا بعضى از مشهورترین کتابهای شیخ الاسلام بن تیمیه که شهرت عالمی داشته و بین مسلمانان مقبولیت عام یافته و انقلاب بر پا کرده است را ذکر مینماييم:
1-الفتاوى الكبرى. 2 اقتضاء صراط المستقيم مخالفة أصحاب الجحيم. 3- اختيارات شيخ الاسلام بن تيمية. 4- تعارض الحسنات والسيئات. 5- التعليق على فتوح الغيب لعبدالقادر الكيلاني. 6- الحسبة في الإسلام. 7- الحموية الكبرى. 8- سؤال في معاوية بن أبي سفيان م. 9 – السياسة الشرعية في الإصلاح الراعي والرعية. 10- الفرق بين أولياء الرحمن وأولياء الشيطان. 11- نقض المنطق.12-العقيدة الواسطية. 13- منهاج السنة النبوية في نقض كلام الشيعة القدرية. 14- رفع الملام عن أئمة الأعلام.
وفات شیخ الاسلام ابن تیمیه:
در اواخر شوال سال (728هـ) شیخ الاسلام ابن تیمیه مریض شد و بیماری ایشان بیست و چند روز ادامه یافت تا اینکه در سحرگاه بیست و دوم ذی القعده (728هـ) بعد از یک عمر دفاع از اسلام و سنت پیامبر و ساکت نمودن اهل بدعت در قلعۀ دمشق جهان فانی را وداع گفت. (إنا لله و إنا إليه راجعون).
خبر وفات شیخ الاسلام چون صاعقه بر مردم اثر کرد، و زن و مرد بسوی قلعهی دمشق آمدند. قلعه و راههای منتهی به آن به سرعت پر از مردم شد ابتدا بر او در قلعه نماز خواندند و پس از آن جنازه را بیرون آوردند و بطرف دمشق بردند.
امت اسلامی اگر چه ظاهراً این عالم مدافع خویش را از دست داد، اما کتابها، رسالهها و فتاوای شیخ الاسلام ابن تیمیه به یاری الله روشنگر راه و چراغ هدایت برای آنها خواهد بود.