فصل (۴۸): حدیث کساء دال بر امامت نیست
در مورد حدیث کساء باید گفت: این حدیث صحیح بوده و احمد و ترمذی آن را از ام سلمه روایت کرده‌اند و مسلم نیز آن را از عایشه روایت کرده که گفت: پیغمبر صیک روز صبح در حالی خارج شد که گلیمی بافته شده از پشم سیاه داشت، سپس حسن بن علی نزد او آمد، وی را زیر گلیم برد سپس حسین آمد، او را نیز زیر گلیم برد. سپس فاطمه آمد، او را نیز صدا زد. بعد علی آمد، او را نیز صدا زد، سپس فرمود: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُذۡهِبَ عَنكُمُ ٱلرِّجۡسَ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِ وَيُطَهِّرَكُمۡ تَطۡهِيرٗا ٣٣﴾[الأحزاب:۳۳].
«خداوند قطعاً می‌خواهد پلیدی را از شما اهل بیت (پیغمبر) دور کند و شما را کاملاً پاک سازد».
در این حدیث فاطمه، حسن و حسینشبا علی شریکند، پس از خصایص مختص علی نیست و بدیهی است یک زن شایسته امامت نمی‌باشد. بنابراین این فضیلت مختص ائمه نیست و بلکه غیر آن‌ها نیز با ایشان در این خصیصه شریکند.
به علاوه، به مقتضای مضمون این حدیث، پیغمبر صبرای آن‌ها دعا کرده که خداوند پلیدی را از آن‌ها دور و آن‌ها را پاک گرداند و غایت استنباطی که از آن می‌شود، این است رسول الله صبرای آن‌ها دعا کرد که از زمره متقین باشند که خداوند پلیدی را از آن‌ها دور و آن‌ها را پاک می‌گرداند و اجتناب از پلیدی بر هر مومنی واجب است و آراسته شدن به پاکی به هر مومنی دستور داده شده است:
خداوند می‌فرماید: ﴿مَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيَجۡعَلَ عَلَيۡكُم مِّنۡ حَرَجٖ وَلَٰكِن يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمۡ وَلِيُتِمَّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَيۡكُمۡ﴾[المائدة: ۶].
«خداوند نمىخواهد مشکلى براى شما ایجاد کند؛ بلکه مىخواهد شما را پاک سازد و نعمتش را بر شما تمام نماید؛ شاید شکر او را بجا آورید».
و می‌فرماید: ﴿خُذۡ مِنۡ أَمۡوَٰلِهِمۡ صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُمۡ وَتُزَكِّيهِم بِهَا﴾[التوبة: ۱۰۳].
«(از اموال آن‌ها صدقهاى (بعنوان زکات) بگیر، تا بوسیله آن، آن‌ها را پاک سازى و پرورش دهى».
و نیز: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلتَّوَّٰبِينَ وَيُحِبُّ ٱلۡمُتَطَهِّرِينَ ٢٢٢﴾[البقرة: ۲۲۲].
«خداوند، توبهکنندگان را دوست دارد، و پاکان را (نیز) دوست دارد».
و غایت این امور دعا بر مشمولان مضمون این آیات است برای انجام فعل مأمور و ترک فعل محظور.
در مورد ابوبکر صدیقسچنین نازل شد: ﴿وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى ١٧ ٱلَّذِي يُؤۡتِي مَالَهُۥ يَتَزَكَّىٰ ١٨ وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُۥ مِن نِّعۡمَةٖ تُجۡزَىٰٓ ١٩ إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِ ٱلۡأَعۡلَىٰ ٢٠ وَلَسَوۡفَ يَرۡضَىٰ ٢١﴾[الليل: ۱۷-۲۱].
«به زودی باتقواترین مردم از آن (آتش سوزان) دور داشته می‌شود. همان کسی که مال خود را (در راه خدا) می‌بخشد تا پاک شود. و هیچ کس را نزد او حق نعمتی نیست تا بخواهد (به این وسیله) او را جزا دهد. بلکه تنها هدفش جلب رضای پروردگار بزرگ اوست. و به زودی راضی و خشنود می‌شود».
و نیز در قرآن آمده: ﴿وَٱلسَّٰبِقُونَ ٱلۡأَوَّلُونَ مِنَ ٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ وَٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُم بِإِحۡسَٰنٖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُ وَأَعَدَّ لَهُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي تَحۡتَهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ ١٠٠﴾[التوبة: ۱۰۰].
«پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانى که به نیکى از آن‌ها پیروى کردند، خداوند از آن‌ها خشنود گشت، و آن‌ها (نیز) از او خشنود شدند؛ و باغهایى از بهشت براى آنان فراهم ساخته، که نهرها از زیر درختانش جارى است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و این است پیروزى بزرگ».
بدیهی است که این سابقان باید فعل امر شده را انجام و از انجام امور نهی شده، اجتناب کرده باشند. زیرا این رضایت الهی و جزا و پاداش با انجام اوامر و ترک نواهی حاصل می‌شود و در این صورت دور شدن پلیدی از آن‌ها و پاک شدنشان از گناهان، بخشی از اوصاف آن‌ها تلقی می‌شود. پس دعای پیغمبر صبرای اهل کساء، گوشه‌ای از اوصاف موجود در سابقان نخستین است. و پیغمبر صبرای غیر اهل کساء نیز دعا کرده که خداوند بر آن‌ها درود بفرستد و برای گروه‌های زیادی رسیدن به بهشت، مغفرت الهی و چیزهای دیگری را دعا نموده است، دعاهایی که از دعای اهل کساء بزرگترند و این دعا به معنی فضیلت بیشتر اهل کساء از سابقان نخستین نیست.
ولی از آنجا که دوری از پلیدی و پاک شدن از گناه بر اهل کساء واجب شده است، پیغمبر صبرای آن‌ها دعا کرده که خداوند آن‌ها را بر انجام آن یاری دهد تا مستحق نکوهش و عقاب نگردند و به ستایش و ثواب نایل گردند.