فصل (۹۰): رافضی عمر فاروق را به عدم مساوات در بخشش‌ها متهم می‌کند
رافضی می‌گوید: «عمر در تقسیم غنایم و بخشش‌ها فرق می‌گذاشت در حالی که خداوند تقسیم مساوی را واجب کرده است».
پاسخ این است که: در مورد غنایم باید گفت که وی خود آن را تقسیم نمی‌کرد بلکه خود سپاه فاتح غنایم، آن را پس از فرستادن خمس غنایم بین خود تقسیم می‌کردند. و نه عمر و نه کس دیگر نگفته که در تقسیم غنایم باید فرق و تبعیض قائل شد، اما نزد علما اختلاف است در این‌که آیا امام یا خلیفه این حق را دارد که در صورت ثبوت فایده بیشتر برخی از غنیمت‌گیران را بر پاره‌ای دیگر برتری دهد یا خیر؟
على کل حال این مسأله‌ای اجتهادی است، و اگر عمر برای مصلحت گاهی تفاوتی قائل شده، چه خواهد شد؟ در حالی که او کسی است که خداوند حق را بر زبان و قلب او جاری و ساری ساخته است.
و در مورد فرق گذاشتن در بخشش، شکی نیست که عمر چنین می‌کرد و مسلمین را در این قضیه رتبه‌بندی می‌نمود، و از وی روایت شده که فرمود: اگر تا سالی دیگر زنده بمانم همه مردم را همسطح می‌کنم (یعنی سطح زندگی آنان را مانند هم و در یک حد یکسان قرار می‌دهم).
و اما در مورد این حرف گوینده که: «خداوند تقسیم مساوی و برابر را تکلیف کرده است.
باید گفت که وی سندی برای این سخن ذکر نکرده و اگر سندی می‌آورد حتماً درباره آن صحبت می‌کردیم همچنانکه درباره مسائل اجتهادی سخن می‌گوئیم.