فصل (۵۴): در مورد فرموده پیامبر صبه علیس(تو از من و من از تو هستم) و این‌که دلالتی بر امامت علیسندارد
مولف رافضی می‌گوید: «و از رسول اکرم صروایت شده که به علی فرمود: تو از من و من از تو هستم».
در جواب مولف باید گفت: این حدیث صحیح بوده و بخاری و مسلم آن را از براء بن عازب روایت کرده‌اند. وقتی علی، جعفر و زید به خاطر به عهده گرفتن و سرپرستی از دختر حمزه تنازع نمودند، پیغمبر صاو را به خاله‌اش که همسر جعفر بود، واگذار کرد و به علی گفت: «أنت مني وأنا منك»یعنی: تو از من و من از تو هستم. و به جعفر گفت: «أشبهت خَلْقي وخُلُقي» یعنی: در کالبد و اخلاقت شبیه من هستی و به زید گفت: «أنت أخونا ومولانا» [۱۵۰]. یعنی: تو برادر و مولای ما هستی. ولی باید گفت: این عبارت را پیغمبر صبرای گروهی دیگر از صحابه نیز بکار برده است، همچنانکه در صحیحین از ابو موسی اشعری روایت شده که ایشان صفرمودند: «إنَّ الأشعريين إذا أرملوا في الغزو وقلت نفقة عيالهم في المدينة جمعوا ما كان معهم في ثوب واحد، ثم قسموه بينهم بالسوية، هم مني وإنا منهم» [۱۵۱].
یعنی: اشعری‌ها وقتی به خاطر درگیری با غزوه توشه‌شان ته بکشد و یا نفقه اهل و عیالشان در شهر کم شود، هرچه را که دارند، همه را یک کاسه می‌کنند و یکجا جمع می‌نمایند، سپس آن را به صورت مساوی بین خود تقسیم می‌نمایند، آن‌ها از من و من از آن‌ها هستم.
و همچنین پیغمبر صدر مورد جلیبیب فرمود: او از من و من از او هستم: مسلم در صحیح خودش از ابی برزه نقل می‌کند که: با رسول الله صدر غزوه‌ای بودیم که خداوند غنیمت (و پیروزی) نصیب ایشان کرد. پیغمبر صبه اصحابش فرمود: آیا کسی هست که او را نیابید (و شهید شده باشد)؟ گفتند: بله، فلانی و فلانی. سپس فرمود: آیا کسی هست که او را نیابید؟ گفتند: بله، فلانی و فلانی و فلانی. سپس فرمود: آیا کسی هست که او را نیابید؟ گفتند: خیر، پیغمبر صفرمود: ولی من جلیبیب را نمی‌بینم، او را پیدا کنید. صحابه او را در بین کشته شدگان یافتند که در نزد هفت نفر مقتول بود: آن هفت نفر را کشته بود و سپس به شهادت رسیده بود. پیغمبر صبر سر جنازه او آمد و ایستاد و فرمود: «قتل سبعة ثم قتلوه، هذا مني وأنا منه، هذا مني وأنا منه». یعنی: هفت نفر را کشته، سپس او را کشته‌اند، او از من و من از او هستم، او از من و من از او هستم. ابوبرزه می‌گوید: پیغمبر صجنازه‌اش را روی دو بازوی خودش گذاشت در حالی که به تنهایی او را برداشته بود، قبری برای او حفر شد و پیغمبر صاو را در قبرش گذاشت، بدون این‌که غسلی در میان باشد [۱۵۲].
به این ترتیب روشن می‌شود که کلام پیغمبر صخطاب به علیسکه فرمود: تو از من و من از تو هستم، از خصایص علی نبوده و بلکه عین همین عبارت به اشعری‌ها و جلیبیب گفته شده است. چنانچه این امر از ویژگی‌های مختص علیسنباشد و افرادی با او در این امر شریک باشند که از نظر رتبه از خلفای سه گانه پایین‌تر باشند، بنابراین دلالتی بر فضیلت و یا امامت علی ندارد.
[۱۵۰] - نگا: بخاری، ۳/۱۸۴ و غیره. [۱۵۱] - نگا: بخاری، ۳/۱۸۳ و مسلم، ۴/۱۹۴۴-۱۹۴۵. [۱۵۲] - نگا: مسلم، ۴/۱۹۱۸-۱۹۱۹.