فصل (۶۵): طعن رافضی در مورد بیعت با ابوبکر صدیق و ادعای این‌که بیعت با او ناگهانی بود
مولف رافضی می‌گوید: «و عمر گفت: بیعت ابوبکر یکباره پیش آمد که خداوند مسلمانان را از شر آن نگاه داشت. پس هرکس دوباره به چنین امری برگردد، او را بکشید، اگر چه امامتش صحیح باشد و امام مستحق قتل نباشد. این کلام باعث طعن به عمر می‌شود و اگر کلامش باطل باشد، طعن به هردو وارد است».
در جواب مولف باید گفت: لفظ حدیث می‌آید. عمر در حدیث می‌گوید: کسی فریب نخورد و نگوید: بیعت با ابوبکر یکباره روی داد و تمام شد، آگاه باشید که بیعت با او چنین بود ولی خداوند شر آن - کار یکباره – را دور کرد و هیچیک از شما مثل ابوبکر مورد اطاعت قرار نمی‌گیرید.
معنی این کلام چنین است که بیعت با ابوبکر بدون آمادگی قبلی و انتظار انجام شد، زیرا که برای این کار معین شده بود. همچنانکه عمر گفت: «هیچ یک از شما مثل ابوبکر در مورد اطاعت قرار نمی‌گیرید».
فضیلت ابوبکر و برتری آن بر دیگران آشکار بود و تقدیم ابوبکر بر سایر صحابه توسط پیغمبر صامری ظاهر و معلوم است. بنابراین دلالت نصوص بر تعیین او بر خلاف دیگران نیاز به مشاور و انتظار و آماده شدن را از بین برده بود، پس هرکس بدون مشورت و برنامه‌ریزی و هماهنگی با غیر ابوبکر بیعت کند [و در آینده این چنین بیعتی برای شخص دیگری تکرار شود] با بیعت او تفاوت دارد.