فصل (۱۱۵): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسُۡٔولُونَ﴾بر امامت علیس
رافضی می‌گوید: (برهان چهاردهم: فرموده حق تعالی است: ﴿وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسُۡٔولُونَ﴾[الصافات: ۲۴]. «آن‌ها را نگهدارید که باید بازپرسى شوند».
ابو نعیم از شعبی و او از ابن عباس روایت کرده که گفت: در فرموده خداوند ﴿وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسُۡٔولُونَ﴾. سوال از ولایت علی است، در کتاب «الفردوس» هم از قول ابو سعید خدریساز پیامبر صهمین طور روایت شده است. و چون از مردم درباره ولایت سؤال شود باید آن را برای علی بدانند، و از آنجا که ولایت برای سایر صحابه منظور نشده است پس او علی امام است.
پاسخ از چند وجه است: یکی مطالبه صحت و سند این روایت و یادآوری این‌که نسبت دادن روایت به کتاب «الفردوس» و ابن نعیم از نظر علمای حدیث حجت و دلیل نمی‌شود.
دوم: این روایت به اتفاق علما کذب و برساخته است.
سوم: خداوند فرمود: ﴿۞ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ ٢٢ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ ٢٣ وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسُۡٔولُونَ ٢٤ مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ ٢٥ بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ ٢٦﴾[الصافات: ۲۲-۲۶].
«(در این هنگام به فرشتگان دستور داده مىشود:) ظالمان و همردیفانشان و آنچه را مىپرستیدند. (آرى آنچه را) جز خدا مىپرستیدند جمع کنید و بسوى راه دوزخ هدایتشان کنید. آن‌ها را نگهدارید که باید بازپرسى شوند. شما را چه شده که از هم یارى نمىطلبید؟! ولى آنان در آن روز تسلیم امر خداوندند».
این گفت وگویی از مشرکان تکذیب‌کننده‌ی روز قیامت است که از آنان درباره توحید خداوند و ایمان به پیامبران او و روز آخرت سوال می‌شود. حال حب علی چه دخلی به این سؤالات دارد؟ اصلاً اگر بر فرض علی را دوست هم می‌داشته‌اند آیا این دوستی با وجود این کفر و شرک‌شان سودی هم برایشان می‌تواند داشته باشد. یا بر فرض اگر از او کینه‌ای هم داشته‌اند این کینه در قیاس با کینه‌شان از پیامبر الهی و کتاب و دین او کجا به حساب می‌آید؟
کسی قرآن را این گونه تفسیر نمی‌کند و نمی‌گوید پیامبر صآن را بدین شیوه تفسیر کرده است، مگر زندیقان محلدی که دین را بازیچه گرفته و با دین اسلام دشمنی دارند، و یا فرورفتگان در جهالتی که نمی‌دانند چه می‌گویند، و چه فرقی است میان دوستی علی و طلحه و زبیر و سعد و ابوبکر و عمر و عثمان؟!