فصل (۱۰): دربارۀ عدم محصور بودن ائمه در عدد معین
مؤلف میافزاید: «جمهور مسلمانان ائمه را در عدد معینی محصور نمیدانند».
این کلام صحیح است و حقیقت همین است، زیرا خداوند فرموده: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَأُوْلِي ٱلۡأَمۡرِ مِنكُمۡۖ﴾[النساء: ۵۹].
«اى کسانى که ایمان آوردهاید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولو الامر(حکام و فرماندارن مسلمان) خود».
خداوند در این آیه ائمه را در عدد معینی محصور نکرده است.
و همچنین پیغمبر صنیز در احادیث مستفیضی که از او روایت شده تعداد «اولیالامر» را در عدد معینی محصور ننموده است، در صحیحین به روایت ابوذر آمده که میگوید: «إن خليلي أوصاني أن أسمع وأطيع وإن كان عبداً حبشياً مجدّع الأطراف» [۸۳]. یعنی: دوستم [پیغمبر ص]به من سفارش کرد که به اوامر ولیامر گوش دهم و از آن اطاعت کنم اگرچه ولیامر غلامی حبشی و گوش بریده باشد.
[۸۳] - مسلم، ۱/۴۴۸ و ۳/۱۴۶۷، و ابوداود، ۲/۹۵۵.