فصل (۱۷۵): بطلان استناد رافضی بر امام بودن علیسمبنی بر این‌که او مستجاب دعا بود

رافضی می‌گوید: ششم: او دعایش همواره مستجاب می‌شد. او بسر بن ارطاه را نفرین کرد تا خداوند عقلش را از او بگیرد. و چنین شد. همچنین علیه عیزار دعا کرد تا کور شود که چنین شد. زمانی که انس از شهادت دادن درباره ابتلایش به پیسی خودداری کرد علیه او دعا کرد. او هم بدان مبتلا شد. همچنین زید بن ارقم را نفرین کرد تا کور شود، او چنین شد.

در پاسخ می‌گوییم: این امر بیش از این درباره یاران پیامبر صو تابعین تا زمانی که مؤمنی روی زمین وجود داشته باشد. روایت شده است. دعای سعید بن ابی وقاص به خطا نمی‌‌رفت در حدیث صحیح آمده است که پیامبر صفرمود: خدایا تیرش را به هدف بزن و دعایش را مستجاب کن [۲۷۰].

در صحیح مسلم آمده است زمانی که عمر فردی را برای کسب خبر درباره سعد به کوفه فرستاد مردم از او به نیکی یاد می‌کردند تا این‌که از مردی از بنی عبس درباره او سؤال شد، در پاسخ گفت: اگر درباره سعد می‌پرسید بدانید که او در جنگ به همراه ما نمی‌آید و میان رعیت برابری و عدالت را رعایت نمی‌کند و (اموال و غنایم را) به طور مساوی تقسیم نمی‌کند. سعد گفت: خدایا اگر دروغ می‌گوید و برای ریا و کسب شهرت چنین کرد، عمرش را طولانی و فقرش را شدید کن و او را در معرض فتنه‌ها قرار بده. آن مرد خود را در حالی دید که پیرمرد کهنسالی است که موی ابروانش از شدت پیری بلند شده است و در راه‌ها به کنیزکان چشمک می‌زند و می‌گفت: «من پیرمردی دیوانه هستم که نفرین سعد در من اثر کرد».

اگر چه داستان‌هایی که این رافضی از علی تعریف کرد. اسنادی ندارند، اما قبول آن‌ها به اثبات صحت آن‌ها بستگی دارد. اما آنچه در دروغ بودن آن تردیدی نیست نفرین علی علیه انس برای ابتلای او به پیسی و زید بن ارقم برای کور شدن است.

[۲۷۰] - محب طبری می‌گوید: ابو عمر وابو فرج در صفوۀ آن را تخریج کرده‌اند. نگا: الریاض(۴/۳۲۴) و حاکم آن را در المستدرک (۳/۵۰۰) روایت کرده است.