فصل (۱۶۹): بیان جهالت رافضی در مورد جنگجویان غزوۀ بنی نضیر

رافضی می‌گوید: در غزوه بنی‌نضیر، علی کسی را که دندان پیامبر صرا شکسته بود کشت و پس از او (۱۰) نفر دیگر را هم کشت. بقیه آن‌ها هم شکست خوردند.

اولاً: در پاسخ باید گفت: آنچه درباره این غزوه و امور منقول دیگر ذکر کرد باید به همراه اسناد باشد.در غیر این صورت چنانچه فردی بخواهد به متنی که اسناد آن معلوم نیست، استناد او بدان و استدلال او پذیرفته نخواهد بود، چگونه می‌توان در اصول اعتقادی بدان استناد کرد؟!

ثانیاً: این دروغ آشکاری است. بنا به اجماع مسلمانان، بنی‌نضیر کسانی بودند که خداوند سوره حشر را درباره آن‌ها نازل کرده که یهودی بودند و جریان آن‌ها قبل از غزوه خندق و غزوه اُحد روی داد. در آنجا مبارزه‌طلبی یا نبرد یا شکستی روی نداد. و دندان مبارک پیامبر صهم در آن نشکست. بلکه دندان ایشان در جنگ اُحد شکست پیامبر صو مسلمانان در جنگ با بنی نضیر آن‌ها را به شدت محاصره و نخل‌هایشان را قطع کردند.