مختصری از منهاج السنة النبویة

فهرست کتاب

فصل (۱۱۷): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَٱلسَّٰبِقُونَ ٱلسَّٰبِقُونَ ١٠بر امامت علیس

فصل (۱۱۷): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَٱلسَّٰبِقُونَ ٱلسَّٰبِقُونَ ١٠بر امامت علیس

رافضی می‌گوید: «برهان شانزدهم: فرموده الهی است: ﴿وَٱلسَّٰبِقُونَ ٱلسَّٰبِقُونَ ١٠ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلۡمُقَرَّبُونَ ١١[الواقعة: ۱۰-۱۱].

«و (سومین گروه) پیشگامان (پیشتازان به سوى ایمان و جهاد و توبه و اعمال نیک) خود ایشانند پیشگامان. آن‌ها مقربان نزد خدایند».

ابونعیم از ابن عباس درباره این آیه روایت می‌کند: سبقت گیرنده این امت علی بن ابی طالب است. فقیه بزرگ ابن مغازلی شافعی از مجاهد و او از ابن عباس درباره این آیه‌ها روایت کرده است که گفت: یوشع بن نون سبقت گیرنده به سوی موسی بود، و موسی سبقت گیرنده به سوی هارون بود، و صاحب یَس سبقت گیرنده به سمت عیسی بود، علی نیز سبقت گیرنده به سمت محمد صبود و این فضیلت برای سایر افراد صحابه منظور نشده است. لذا او (علی) امام است.

پاسخ این ادعا از چند وجه است: یکی آنکه: درستی این قول نامعلوم است، چون در روایت‌های مختلف این و آن کذب‌های زیادی هم هست.

دوم: این روایت از ابن عباس نیست و بی‌اساس است، البته اگر صحت هم داشته باشد در صورت وجود روایتی قوی‌تر از درجه حجیت ساقط است.

سوم: خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَٱلسَّٰبِقُونَ ٱلۡأَوَّلُونَ مِنَ ٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ وَٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُم بِإِحۡسَٰنٖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُ وَأَعَدَّ لَهُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي تَحۡتَهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ ١٠٠[التوبة: ۱۰۰].

«پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانى که به نیکى از آن‌ها پیروى کردند، خداوند از آن‌ها خشنود گشت، و آن‌ها (نیز) از او خشنود شدند؛ و باغ‌هایى از بهشت براى آنان فراهم ساخته، که نهرها از زیر درختانش جارى است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و این است پیروزى بزرگ».

و می‌فرماید: ﴿ثُمَّ أَوۡرَثۡنَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِينَ ٱصۡطَفَيۡنَا مِنۡ عِبَادِنَاۖ فَمِنۡهُمۡ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ وَمِنۡهُم مُّقۡتَصِدٞ وَمِنۡهُمۡ سَابِقُۢ بِٱلۡخَيۡرَٰتِ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ[فاطر: ۳۲].

«سپس این کتاب (آسمانى) را به گروهى از بندگان برگزیده خود به میراث دادیم؛ (اما) از میان آن‌ها عده‏اى بر خود ستم کردند، و عده‏اى میانه رو بودند، و گروهى به اذن خدا در نیکیها (از همه) پیشى گرفتند، و این، همان فضیلت بزرگ است».

پیشگامان نخستین همان کسانی بودند که پیش از فتح مکه اسلام آورده و مجاهدت‌ها کردند، آنان از مسلمانان و جهادگران بعد از فتح مکه بهتر و برترند که اعضای بیعت رضوان هم داخل در جمع‌شان است و جمعاً بیش از هزار و چهار صد نفر می‌شدند، پس چگونه گفته می‌شود که پیشگام این امت یک شخص واحد است؟!

چهارم: این سخن او که: این فضیلت برای هیچیک از اصحاب دیگر منظور و ثابت نشده است، ناروا است. مسلمانان در این‌که چه کسی اولین اسلام آورنده بوده در تنازع هستند، عده‌ای می‌گویند: ابوبکر نخستین کسی است که مسلمان شد، و برخی گویند: علی پیش از ابوبکر اسلام آورده است، اما او در آن زمان پسر بچه بوده و در خصوص اسلام آوردن پسر بچه‌ها نزد علما منازعه وجود دارد، اما در خصوص این‌که اسلام ابوبکر کامل‌تر و نافع‌تر بوده است، منازعه‌ای وجود ندارد که در نتیجه و به اتفاق او پیشگام‌تر از علی است، و بنابر قولی دیگر اسبق علی‌الاطلاق است، حال چطور گفته می‌شود: علی از او پیشگام‌تر است بدون آن‌که حجتی برای نشان داده صحت آن ارائه شود.