فصل (۱۱۶): بطلان ادعای رافضی در مورد دلالت آیۀ ﴿وَلَتَعۡرِفَنَّهُمۡ فِي لَحۡنِ ٱلۡقَوۡلِ﴾ بر امامت علیس

رافضی می‌گوید: «برهان پانزدهم: فرموده الهی است: ﴿وَلَوۡ نَشَآءُ لَأَرَيۡنَٰكَهُمۡ فَلَعَرَفۡتَهُم بِسِيمَٰهُمۡۚ وَلَتَعۡرِفَنَّهُمۡ فِي لَحۡنِ ٱلۡقَوۡلِۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ أَعۡمَٰلَكُمۡ ٣٠﴾[محمد: ۳۰].

«و اگر ما بخواهیم آن‌ها را به تو نشان مى‏دهیم تا آنان را با قیافه‏هایشان بشناسى، هر چند مى‏توانى آن‌ها را از طرز سخنانشان بشناسى؛ و خداوند اعمال شمارا مى‏داند».

ابونعیم با اسناد به ابوسعید خدری در خصوص فرموده الهی: ﴿وَلَتَعۡرِفَنَّهُمۡ فِي لَحۡنِ ٱلۡقَوۡلِۚ﴾گفته است: به خاطر بغضشان نسبت به علی، و این برای هیچیک از اصحاب غیر او روایت نشده است، لذا او از همه‌شان برتر و امام است.

در پاسخ می‌گوییم: اولاً صحت و سندیت این روایت از کجا معلوم می‌شود.

ثانیاً: اهل حدیث می‌دانند که این دروغی است که به ابو سعید بسته است.

ثالثاً: اگر ثابت هم بشود که او این را گفته است، باز سخن ابو سعید فقط سخن یک تن از اصحاب است، و قول یک صحابه اگر با قول صحابی دیگری همخوانی نکند، به اتفاق اهل علم حجت و دلیل قرار نمی‌گیرد. البته سخنان ناموافق زیادی از صحابه درباره علی در دست داریم که با استناد به قرآن و سنت رد شده است نه با استناد به سخن دیگری از اصحاب.

رابعاً: ما به علم یقین می‌دانیم که آنچه از لحن صدای منافقین تشخیص داده می‌شد بغض علی نبود. لذا تفسیر قرآن به چنین چیزی افترائی آشکار است.

پنجم: علیسهیچگاه بیشتر از عمرسبا کفار و منافقین دشمنی نداشت، بلکه در اخبار و روایات نیامده که دشمنان اسلام آنقدر که از عمرسناراحت بودند و اذیت می‌دیدند از علیسدیده باشند و در هر صورت کینه و بغض دشمنان اسلام نسبت به عمرسبه مراتب بیشتر بوده است.