فصل (۲۰۳): رد بر طعن رافضی در مورد استدلال به اجماع چنانکه این نظر استدلال آن‌ها را ریشه کن می‌سازد

رافضی گفته است: (هر فردی از امّت ممکن است مرتکب خطا شود پس چه مانعی وجود دارد که بر خطا اجماع نشود؟).

جواب: این‌که گفته شود: مشخص است هر گاه اجماع حاصل شود، صفاتی پیدا می‌کند که فرد دارای آن صفات نیست، درست نیست که حکم فرد مثل حکم جمع محسوب شود، چون هریک از خبردهندگان ممکن است که به صورت فردی دروغ بگویند و یا مرتکب خطا شوند، امّا زمانی که به حدّ تواتر رسیدند دروغ و اشتباه از آن‌ها ممکن نیست. و همچنین: اگر اجماع بعضی اوقات بر خطا منعقد شود، عصمت علی همچنانکه گمان می‌برند ثابت نمی‌شود، چون عصمت او تنها از طریق اجماع معلوم می‌شود، پس اگر اجماع بر خطا حاصل شود،ممکن است غیر از علی معصوم دیگری در امّت موجود باشد، و آن وقت ثابت نمی‌شود که تنها ایشان باشند، پس روشن است که طعنه‌زدن از اجماع، اصلی که عصمت علی بر آن اعتماد دارند باطل می‌شود، اگر عصمت او باطل شد،اصل مذهب رافضی باطل است، پس واضح است اگر آن‌ها اجماع را قبول نداشته باشند اصل مذهبشان باطل است، و اگر اقرار کردند که اجماع حجّت است باز مذهبشان باطل است، پس در هر و حالت بطلان مذهب آن‌ها روشن است.