سجده‌ی برادران یوسف÷
﴿وَرَفَعَ أَبَوَيۡهِ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ وَخَرُّواْ لَهُۥ سُجَّدٗاۖ ...﴾[يوسف: ۱۰۰]
***
توضیح موضوع: بعضی از مفسران سجده‌ی برادران یوسف را اینگونه تفسیر کرده‌اند که برادران یوسف در برابرش به سجده افتادند و کرنش بردند. و مراد از سجده کردن، خم شدن و کرنش بردن جهت ادای تعظیم و توقیر بود، نه به منظور عبادت و طاعت، و این سجده بردن از قبیل سلام شاهان و بزرگان است چرا که در آن روزگاران، سر خم کردن به سوی زمین بوده است، همان‌گونه که امروز مثلاً مصافحه، معانقه، دست‌بوسی، روبوسی، برخاستن و غیره، عادت انسان‌ها در مکان‌های مختلف است، و کرنش پدر و مادر و برادران برای تکریم و بزرگداشت یوسف÷ به الهام خدا بوده همانطوری که سجده‌ی فرشتگان برای آدم÷ وذبح اسماعیل به وسیله‌ی ابراهیم÷ به فرمان وحی بوده است. و برخی از مفسران گفته‌اند که: جملگی به خاطر او برای خدا سجده بردند و شکرش را گفتند.