رساندن دعوتِ اسلام به دشمنان و بدخواهان، یکی از شرایط جنگ و پیکار است
﴿... وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبۡعَثَ رَسُولٗا﴾[الإسراء: ۱۵]
***
توضیح موضوع: در جهاد این آداب و شرایط باید رعایت شود:
۱. برای رویارویی با دشمن، زمان و مکان آن به طور همه جانبه مورد بررسی قرار گیرد و روی آن‌ها کار علمی و کارشناسانه انجام گیرد.
۲. پیش از وارد شدن به جنگ و رویارویی، کفار و دشمنانی که مسلمانان و سرزمین آن‌ها را مورد تهاجم قرار داده‌اند به عقب‌نشینی یا مسلمان شدن، یا تسلیم گردیدن و دادن جزیه و مالیات فراخوانده شوند، و چنان‌چه حاضر به هیچ یک از آن‌ها نشدند، در زمان و مکان مناسب، مورد هجوم قرار گیرند.
۳. از خیانت در غنائم، کشتن زنان، و کودکان و سالمندان و رهبران دینی که در جنگ مشارکت نداشته‌اند، پرهیز شود.
۴. از غدر و خیانت و کشتن کسانی که خود را تسلیم کرده‌اند، پرهیز شود.
۵. از سوزاندن دشمن و از مُثله نمودن کشته شدگان خودداری شود.
۶. عدم افشای اسرار جنگی و میزان امکانات و نیروی انسانی و اسلحه‌ها و طرح‌ها و برنامه‌های نظامی.
۷. به کارگیری رمزهای مختلف و علائم و نشانه‌های گوناگون در مکالمات و حرکات برای شناسایی افراد خودی از غیرخودی، بسیار ضروری است.
۸. با اسیران جنگی برخورد مناسب و پسندیده شود و به هیچ وجه اسیران مورد اذیت و آزار قرار نگیرند، و تا زمانی که با اسیران مسلمان مبادله می‌شوند یا در مقابل پرداخت پول از طرف مملکت خود آزاد می‌شوند، به عنوان مهمان با ایشان برخورد شود.
۹. هر گاه یکی از دو طرف جنگ، خواهان صلح و آشتی شد، طرف مقابل در اسرع وقت باید به آن پاسخ مثبت بدهد و جنگ را متوقف نماید.
۱۰. در ارتباط با روابط میان انسان‌ها، صلح و همکاری اساس و محور است.
۱۱. جنگ را زمانی تنها راه پیشِ رو، برای رویارویی با تجاوزگران می‌پذیرد که حل آن از راه گفتگو و برخورد حکیمانه میسّر نبوده باشد.