عدّهی زن طلاق داده شدهای که دچار عادت ماهیانه میشود (سه بار عادت ماهیانه و پاک شدن است)
﴿وَٱلۡمُطَلَّقَٰتُ يَتَرَبَّصۡنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلَٰثَةَ قُرُوٓءٖۚ وَلَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكۡتُمۡنَ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ فِيٓ أَرۡحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤۡمِنَّ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ...﴾[البقرة: ۲۲۸]
***
توضیح موضوع: عدّه از «عدد و شمردن» گرفته شده است. یعنی روزها و حیضهایی که زن حساب میکند. «عدّه»: نام مدت زمانی است که زن بعد از وفات شوهرش، یا جدایی از او برای ازدواج منتظر میماند و از ازدواج با مردی دیگر خودداری مینماید.
و این انتظار با زایمان یا گذراندن حیضها یا سپری کردن ماهها تحقق مییابد.
و رعایت عدّه از طرفی خانمی که طلاق داده شده یا شوهرش فوت کرده، واجب است، اما خانمی که پس از عقد و قبل از عروسی و ایجاد روابط زناشویی طلاق داده شود، عدّه ندارد و بلافاصله میتواند شوهر کند.
و عدّه مشروع شد تا فرصتی برای شوهر فراهم شود که بتواند در آن مدّت همهی فکرهای خود را بنماید و بدون مخارج و هزینه در طلاق رجعی بتواند برای ادامهی زندگی مشترک، همسرش را بازگرداند.
و چنانچه شوهر فوت نموده باشد، زن به عنوان وفاداری نسبت به شوهر خود و اظهار همدردی با خانوادهی او، آن مدت را از ازدواج امتناع نماید؛ و نیز عدّه مشروع گردید تا وضعیّت حامله یا حامله نبودن زن مشخص گردد تا از قاطی شدن نسلها با یکدیگر جلوگیری بشود.
و زنان از لحاظ نگاه داشتنِ عدّه به دو دسته تقسیم میشوند:
۱. زنانی که شوهرانشان بمیرند. این گروه به دو دسته تقسیم میگردد:
الف) زنانی که حاملهاند. اینان تا وضع حمل عدّه نگاه میدارند.
ب) زنانی که حامله نیستند. اینان چه با ایشان همبستری شده باشد و چه با آنان همبستری نشده باشد، چهار ماه و ده روز عدّه نگاه میدارند.
۲. زنانی که شوهرانشان ایشان را طلاق داده باشند، اینان نیز به دو گروه تقسیم میشوند:
الف) زنانی که حاملهاند. چنین زنانی تا وضع حمل عدّه نگاه میدارند.
ب) زنانی که حامله نیستند. اینان هم دو دسته هستند:
۱- زنانی که با آنان همبستری شده است، اینان عدهای ندارند.
۲- زنانی که با ایشان همبستری نشده است. اینان اگر کسانی بوده که دارای عادت ماهیانه باشند، تنها سه عادت ماهیانه عدّه نگاه میدارند. و اگر کسانی بوده که دارای عادت ماهیانه نباشند، یعنی «یائسه» و یا «صغیره و کوچک» باشند، سه ماه تمام عدّه نگاه میدارند.