فهرست موضوعی آیات قرآن

کشتن به ناحق انسان‌ها، حرام است

﴿...وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَنفُسَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِكُمۡ رَحِيمٗا﴾[النساء: ۲۹]

***

توضیح موضوع: قتل نفس و آدم کشی از گناهان کبیره است و هر کس در غیر مورد قصاص یا فساد، کسی را به ناحق بکشد، گویا همه‌ی مردم را کشته است.

﴿مَن قَتَلَ نَفۡسَۢا بِغَيۡرِ نَفۡسٍ أَوۡ فَسَادٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ ٱلنَّاسَ جَمِيعٗا وَمَنۡ أَحۡيَاهَا فَكَأَنَّمَآ أَحۡيَا ٱلنَّاسَ جَمِيعٗاۚ﴾[المائدة: ۳۲]

«هر کس انسانی را بدون ارتکاب قتل، یا فساد در زمین بکشد، چنان است که گویی همه‌ی انسان‌ها را کشته است، و هر کس انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه‌ی مردم را زنده کرده است؛ زیرا فرد نماینده‌ی جمع و عضوی از اعضای جامعه است».

و کیفر چنین قتلی دوزخ ابدی است:

﴿وَمَن يَقۡتُلۡ مُؤۡمِنٗا مُّتَعَمِّدٗا فَجَزَآؤُهُۥ جَهَنَّمُ خَٰلِدٗا فِيهَا وَغَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ وَلَعَنَهُۥ وَأَعَدَّ لَهُۥ عَذَابًا عَظِيمٗا٩٣﴾[النساء: ۹۳]

«و کسی که مؤمنی را از روی عمد بکشد و از ایمان او باخبر بوده و تجاوزکارانه او را به قتل برساند و چنین قتلی را حلال بداند، کافر بشمار می‌آید و کیفر او دوزخ است و جاودانه در آنجا می‌ماند و خداوند بر او خشم می‌گیرد و او را از رحمت خود محروم می‌سازد و برای او عذاب بزرگی آماده می‌کند».

و حتی در اسلام برای کسانی که اسلحه به روی مردم بکشند، مجازات سنگینی به عنوان «مُحارب» تعیین شده است و نه تنها قتل نفس، بلکه کمترین و کوچکترین آزار یک انسان از نظر اسلام مجازات دارد. و حتی احترام به خون انسان‌ها در اسلام مخصوص مسلمانان نیست بلکه غیرمسلمانانی که با مسلمین سر جنگ ندارند و در یک زندگی مسالمت‌آمیز با آن‌ها به سر می‌برند، جان و مال و ناموسشان محفوظ است و تجاوز به آن حرام و ممنوع می‌باشد.

و می‌توان با اطمینان گفت: این همه احترام که اسلام برای خون و جان و حیثیّت انسان قائل شده است در هیچ آیین و مکتبی وجود ندارد.

با این وجود، از نظر اسلام کشتن افراد در مواردِ حق (همچون قصاص، دفاع، ارتداد، لواط یا زنای مُحصَنه) جایز است.

پیامبر ج می‌فرماید:

«خون هیچ مسلمان که شهادت به وحدانیّت و یگانگی خدا و نبوت پیامبر اسلام می‌دهد حلال نیست، مگر سه گروه: قاتل (که تکلیفش روشن است و در قصاص او حیات جامعه و تأمین امنیّت نفوس است، و اگر حق قصاص به اولیای مقتول داده نشود، قاتلان جسور و جری می‌شوند و امنیّت جامعه مختل می‌گردد.) و زانی محصن (که قتل او در برابر یکی از زشت‌ترین گناهان است که با خون برابری می‌کند.) و آن کس که دین خود را رها کند و از جماعت مسلمانان بیرون رود (و قتل چنین فردی جلو هرج و مرج را در جامعه‌ی اسلامی می‌گیرد، و این حکم یک حکم سیاسی برای حفظ نظام اجتماعی در مقابل اموری است که نه تنها امنیّت اجتماعی بلکه اصل نظام اسلام را تهدید می‌کند.)» [بخاری و مسلم]