رخصت افطار برای کسانی که توانایی انجام روزه را ندارند و یا با رنج و مشقت می‌توانند آن را بگیرند
(از قبیل: پیرانِ ضعیف و بیمارانِ همیشگی)، و بر آن‌ها دادن فدیه (دادن یک وعده‌ی غذا از خوراک متوسط خانواده‌ی خود به فقراء در مقابل هر روز روزه) واجب است. (و باید از خوراک متوسطی که به خانواده‌ی خود می‌خورا ند و در برابر هر روزی یک خوراک متوسطه که بتواند به طور معتدل مسکینی را سیر کند، بپردازد):
﴿... وَعَلَى ٱلَّذِينَ يُطِيقُونَهُۥ فِدۡيَةٞ طَعَامُ مِسۡكِينٖ...﴾[البقرة: ۱۸۴]