حد ردّت و مجازات مرتدین
﴿...وَمَن يَرۡتَدِدۡ مِنكُمۡ عَن دِينِهِۦ فَيَمُتۡ وَهُوَ كَافِرٞ فَأُوْلَٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ﴾[البقرة: ۲۱۷]
﴿وَمَن يَبۡتَغِ غَيۡرَ ٱلۡإِسۡلَٰمِ دِينٗا فَلَن يُقۡبَلَ مِنۡهُ وَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ٨٥ كَيۡفَ يَهۡدِي ٱللَّهُ قَوۡمٗا كَفَرُواْ بَعۡدَ إِيمَٰنِهِمۡ وَشَهِدُوٓاْ أَنَّ ٱلرَّسُولَ حَقّٞ وَجَآءَهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ٨٦ أُوْلَٰٓئِكَ جَزَآؤُهُمۡ أَنَّ عَلَيۡهِمۡ لَعۡنَةَ ٱللَّهِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ٨٧ خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ٨٨ إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ٨٩ إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بَعۡدَ إِيمَٰنِهِمۡ ثُمَّ ٱزۡدَادُواْ كُفۡرٗا لَّن تُقۡبَلَ تَوۡبَتُهُمۡ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلضَّآلُّونَ٩٠ إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كُفَّارٞ فَلَن يُقۡبَلَ مِنۡ أَحَدِهِم مِّلۡءُ ٱلۡأَرۡضِ ذَهَبٗا وَلَوِ ٱفۡتَدَىٰ بِهِۦٓۗ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ وَمَا لَهُم مِّن نَّٰصِرِينَ٩١﴾[آل عمران: ۸۵-۹۱]
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ ءَامَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ ٱزۡدَادُواْ كُفۡرٗا لَّمۡ يَكُنِ ٱللَّهُ لِيَغۡفِرَ لَهُمۡ وَلَا لِيَهۡدِيَهُمۡ سَبِيلَۢا١٣٧﴾[النساء: ۱۳۷]
﴿مَن كَفَرَ بِٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ إِيمَٰنِهِۦٓ إِلَّا مَنۡ أُكۡرِهَ وَقَلۡبُهُۥ مُطۡمَئِنُّۢ بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَٰكِن مَّن شَرَحَ بِٱلۡكُفۡرِ صَدۡرٗا فَعَلَيۡهِمۡ غَضَبٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ١٠٦﴾[النحل: ۱۰۶]
***
توضیح موضوع: «مرتد» به کسی گفته می‌شود که عاقل و بالغ بوده و از روی اختیار، آیین اسلام را ترک کند و به آیینی دیگر مانند: مسیحیّت، یهودیت، کمونیسم و... بگرود، و یا به خداوند و پیامبران و فرشتگان دشنام و بدگویی کند، و یا رسالت یکی از پیامبران را انکار نماید، و یا آگاهانه یکی از ضروریات و واجبات دینی، مانند: نماز، روزه، زکات، حج و... و یا یک سوره و یا یک آیه از قرآن را انکار کند، و یا اعتقادی به اسماء و صفات خداوند نداشته باشد.
با چنین فردی که از اسلام برمی‌گردد، باید بحث و گفتگو و مناقشه بشود، و چنان‌چه به خاطر شبهات و عواملی، اسلام را ترک کرده، حقایق آن برایش روشن شود و در مورد زیان‌های دنیوی و اخروی ارتداد برای او توضیح کافی داده شود. و چنان‌چه حاضر به پذیرش هیچ‌گونه حقی نبود و گوش شنوا برای شنیدن بحث‌های علمی و مستدل نداشت، پس از سه شبانه‌روز براساس حکم و فتوای گروهی از مجتهدین جامع الشرایط و رأی و نظر محکمه و دادگاه شرعی به مجازات اعدام، محکوم می‌گردد؛ زیرا از رسول خدا ج روایت شده است که:
«ریخته شدن خون هیچ مسلمانی جایز نیست مگر آنکه آدم زناکار دارای همسر، یا مرتکب قتل عمد، و یا کسی باشد که دین خود و جماعت مسلمانان را ترک نموده باشد.» [بخاری و مسلم]
و نیز می‌فرماید: «مَنْ بَدّل دينه فاقتلوه»، هر کس دینش را تغییر داد، او را به قتل برسانید».
و پس از آنکه انسان مرتد اعدام گردید، غسل میّت داده نمی‌شود، نماز بر او برگزار نمی‌گردد، و در قبرستان مسلمانان دفن نمی‌شود و اموال او به عنوان ارث به کسی تعلق نمی‌گیرد، و آنچه از او بر جای مانده، جزو بیت المال به حساب آمده و در طرح‌های عام المنفعة و خدمات عمومی هزینه می‌شود.