بر زنی که در عده‌ی طلاق رجعی یا طلاق بائن (بینونه‌ی صغری) به سر می‌برد، واجب است که تا پایان عده‌اش در خانه‌ی شوهر بماند
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحۡصُواْ ٱلۡعِدَّةَۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ رَبَّكُمۡۖ لَا تُخۡرِجُوهُنَّ مِنۢ بُيُوتِهِنَّ وَلَا يَخۡرُجۡنَ إِلَّآ أَن يَأۡتِينَ بِفَٰحِشَةٖ مُّبَيِّنَةٖۚ وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ فَقَدۡ ظَلَمَ نَفۡسَهُۥۚ لَا تَدۡرِي لَعَلَّ ٱللَّهَ يُحۡدِثُ بَعۡدَ ذَٰلِكَ أَمۡرٗا١﴾[الطلاق: ۱]
***
توضیح موضوع: امام ابوحنیفه بر این باور است که برای زن مطلقه جواز ندارد که از خانه‌ای که در آن عده می‌شمارد، در شب یا روز بیرون شود چه طلاق وی رجعی باشد و چه بائن. اما برای کسی که شوهرش وفات کرده و او در حال گذراندن عده‌ی وفات است، بیرون شدن در روز برای انجام امور ضروری جواز دارد، اما از طرف شب نباید بیرون رود، چرا که به آن نیازی وجود ندارد.