«یوم التناد» [روز صدا زدن]
﴿وَيَٰقَوۡمِ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ يَوۡمَ ٱلتَّنَادِ٣٢﴾[غافر: ۳۲]
***
توضیح موضوع: «تناد»: به معنای یکدیگر را صدا زدن است. روز قیامت نالهها و فریادها بلند است؛ مؤمن فریاد میزند: بیایید نامهی مرا بخوانید ﴿هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ١٩﴾[الحاقة: ۱۹]، کافر فریادکنان، حسرت خود را با کلمات «يا ليتني» و «يا ويلتی» اظهار میکند. بهشتیان، اهل دوزخ را صدا میکنند که چرا به دوزخ رفتید؟ ﴿مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ٤٢﴾[المدثر: ۴۲]، و دوزخیان از بهشتیان استمداد میکنند که از آنچه خداوند رزق و روزی شما کرده به ما نیز برسانید. و در آن روز هر ملّتی را به نام پیغمبرش فریاد میدارند. مردمان همدیگر را صدا میزنند و به کمک میطلبند. مردمان را برای گردهمایی در محشر صدا میزنند. و منادیان محشر ندا میدهند ﴿أَلَا لَعۡنَةُ ٱللَّهِ عَلَى ٱلظَّٰلِمِينَ١٨﴾[هود: ۱۸] «هان! لعنت خدا بر ستمگران» و فرشتگان مردمان را برای حساب و کتاب صدا میزنند و آنها نیز از فرشتگان استمداد میکنند.
به هر حال نداها و فریادها در روز قیامت از هر سو بلند است و مردمان کافر واویلا سر میدهند و نابودی را فریاد میدارند و...