«نهی از دشمنی کردن با فرشتگان»
مفسرین میگویند: هنگامی که پیامبر ج به مدینهی منوره آمد، روزی «ابن صوریا» (یکی از علمای یهود) با جمعی از یهودیان نزد پیامبر اسلام آمدند و سئوالات گوناگونی از حضرتش کردند، و نشانههایی را که گواه نبوّت و رسالت او بود، جستجو نمودند، از جمله گفتند: ای محمد! خواب تو چگونه است؟ زیرا به ما اطلاعاتی دربارهی خواب پیامبر موعود داده شده است. پیامبرج فرمود:
«تَنام عيناي وقلبي يقظان»
یعنی: چشم من به خواب میرود، اما قلبم بیدار است.
گفتند: راست گفتیای محمد. و پس از سئوالات متعدد دیگر، ابن صوریا گفت: یک سؤال باقی ماند، که اگر آن را صحیح جواب دهی به تو ایمان میآوریم، و از تو پیروی خواهیم کرد؛ نام آن فرشتهای که بر تو نازل میشود چیست؟ پیامبر ج فرمود: جبرئیل است. ابن صوریا گفت: او دشمن ما است که دستورهای مشکل دربارهی جهاد و جنگ میآورد، اما میکائیل همیشه دستورهای ساده و راحت آورده، و اگر فرشتهی وحی تو، میکائیل بود، به تو ایمان میآوردیم.
ولی فرشتگان، دوستان و اولیای خدا هستند و هر کس با اولیای خدا و سپاهیانش دشمنی کند، بیگمان با خدای سبحان دشمنی کرده و به او کفر ورزیده است. خداوند در حدیث قدسی میفرماید: «من عادي لي وليّاً فقد بارزني بالحرب»، هر کس با دوستی از دوستان من دشمنی کند، قطعاً با من اعلام جنگ داده است.