چگونگی اثبات آغاز و انتهای ماه رمضان
﴿... فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ ٱلشَّهۡرَ فَلۡيَصُمۡهُۖ ... وَلِتُكۡمِلُواْ ٱلۡعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ ٱللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَىٰكُمۡ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ﴾[البقرة: ۱۸۵]
***
توضیح موضوع: از دو طریق فرا رسیدن ماه مبارک رمضان به اثبات می‌رسد:
طریق اول: سی روز کامل شدن ماه شعبان که ماه پیش از رمضان است. و چنان‌چه ماه شعبان سی روز کامل گردید، روز بعد از آن اولین روز ماه رمضان خواهد بود.
طریق دوم: دیده شدن هلال ماه رمضان است. بدین معنی که اگر هلال ماه در شب سی‌ام ماه شعبان مشاهده گردید، فردای آن روز، روزه‌ی ماه رمضان واجب می‌شود. زیرا رسول خدا ج می‌فرماید:
«هر گاه هلال ماه را دیدید روزه بگیرید و هر گاه دوباره آن را دیدید، روزه را به پایان ببرید، اگر هوا ابری بود سی روز را کامل کنید.» [مسلم]
برای اثبات و رؤیت ماه گواهی یک یا دو نفر انسان عادل کافی است، اما برای رؤیت هلال ماه شوّال و پایان یافتن ماه رمضان باید دو نفر انسان عادلِ پرهیزگار شهادت بدهند، زیرا رسول خدا ج برای پایان ماه رمضان شهادت یک نفر را جایز ندانسته‌اند». [طبرانی و دار قطنی]
اما هر کس که خود هلال ماه رمضان را دید و اطمینان خاطر پیدا نمود - هر چند شهادتش پذیرفته نشود - بر خود او روزه گرفتن فردای آن شب واجب می‌شود.