توطئه پست و زبونانهی طوایف قریش به قتل پیامبر ج در مکّه
﴿وَإِذۡ يَمۡكُرُ بِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيُثۡبِتُوكَ أَوۡ يَقۡتُلُوكَ أَوۡ يُخۡرِجُوكَۚ وَيَمۡكُرُونَ وَيَمۡكُرُ ٱللَّهُۖ وَٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلۡمَٰكِرِينَ٣٠﴾[الأنفال: ۳۰]
***
توضیح موضوع: آیات ۳۰ سورهی انفال، اشاره به «ليلة المبيت» و توطئه پست و زبونانهی طوایف قریش برای قتل رسول خدا ج دارد که پارلمان مکه موسوم به «دارالنّدوة» حساسترین و سرنوشتسازترین جلسهی خود را مبنی بر قتل و ترور پیامبر ج تشکیل داد.
چهرههای برجستهی شرکت کننده در این جلسهی حساس و تاریخی که از نمایندگان طوایف قریش تشکیل گردیده بود، عبارت بودند از:
۱) ابوجهل بن هشام از طائفه بنی مخزوم.
۲و۳و۴) جُبیر بن مطعم، طُعیمة بن عدی، حارث بن عامر از طائفه بنی نوفل بن عبدمناف.
۵) نضر بن حارث از طائفه بنی عبدالدار.
۶و۷و۸) شیبه و عُتبه پسران ربیعه، و ابوسفیان بن حرب، از طائفه بنی عبد شمس بن عبد مناف.
۹و۱۰و۱۱) ابوالبَختری بن هشام، زمعة بن اسود، و حکیم بن حزام، از طائفه بنی اسد بن عبدالعزّی.
۱۲و۱۳) نُبیه و مُنبّه، پسران حجّاج از طائفه بنی سهم.
۱۴) امیة بن خلف، از طائفه بنی جُمَح.
پارلمان مکه به پیشنهاد ابوجهل تصمیم گرفتند تا از هر طایفهای مرد جوان و چابکی را که شریف و با اصل و نسب باشد برگیرند و آنگاه برای هر یک از این مردان جوان یک شمشیر برّان بدهند، آنگاه همه با هم به سوی محمد ج بروند و همزمان شمشیرها را بر پیکر او فرود آرند و او را با همان یک ضربه به قتل برسانند تا خون وی در میان همهی طوایف قریش توزیع گردد و «بنیعبدمناف» هرگز نتواند با تمامی طوایف قوم و قبیلهی خودشان بجنگند و در نتیجه به گرفتن دیه و خونبهاء رضایت میدهند و آنها نیز دیهی قتل او را میپردازند.
ولی خداوندﻷ جبرئیل وحی را بر نبیاکرم ج فرود آورد و آن حضرت ج را از توطئه قریش باخبر ساخت و به ایشان بازگفت که خداوند به ایشان اذن خروج از مکه را داده و زمان هجرت را نیز برای آن حضرت ج مشخص گردانیده و طرح پاتک زدن به قریش را نیز برای آن حضرت ج تبیین فرموده است. از این رو پیامبر ج حضرت علیس را به جای خود در بستر خواباند و همراه با حضرت ابوبکر صدیقس شبانه از خانه خارج شد و به غار ثور رفت و از آنجا به مدینه هجرت نمود.