قرآن تمام کسانی را که در مورد آسمانی بودن آن تردید دارند، و یا آسمانی بودن آن را تکذیب می‌کنند، به مبارزه فراخوانده است
﴿وَإِن كُنتُمۡ فِي رَيۡبٖ مِّمَّا نَزَّلۡنَا عَلَىٰ عَبۡدِنَا فَأۡتُواْ بِسُورَةٖ مِّن مِّثۡلِهِۦ وَٱدۡعُواْ شُهَدَآءَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ٢٣﴾[البقرة: ۲۳]
﴿أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ فَأۡتُواْ بِسُورَةٖ مِّثۡلِهِۦ وَٱدۡعُواْ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ٣٨﴾[يونس: ۳۸]
﴿أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ فَأۡتُواْ بِعَشۡرِ سُوَرٖ مِّثۡلِهِۦ مُفۡتَرَيَٰتٖ وَٱدۡعُواْ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ١٣﴾[هود: ۱۳]
﴿قُل لَّئِنِ ٱجۡتَمَعَتِ ٱلۡإِنسُ وَٱلۡجِنُّ عَلَىٰٓ أَن يَأۡتُواْ بِمِثۡلِ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لَا يَأۡتُونَ بِمِثۡلِهِۦ وَلَوۡ كَانَ بَعۡضُهُمۡ لِبَعۡضٖ ظَهِيرٗا٨٨﴾[الإسراء: ۸۸]
﴿قُلۡ فَأۡتُواْ بِكِتَٰبٖ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ هُوَ أَهۡدَىٰ مِنۡهُمَآ أَتَّبِعۡهُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ٤٩﴾[القصص: ۴۹]
﴿أَمۡ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُۥۚ بَل لَّا يُؤۡمِنُونَ٣٣ فَلۡيَأۡتُواْ بِحَدِيثٖ مِّثۡلِهِۦٓ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ٣٤﴾[الطور: ۳۳-۳۴]
***
توضیح موضوع: بیش از هزار و چهارصد سال است که خود قرآن تمام کسانی را که در مورد آسمانی و وحیانی بودن آن تردید دارند، به مبارزه فراخوانده است که اگر می‌توانند کتابی همانند آن [اسراء / ۸۸]، و یا ده سوره همانند آن [هود / ۱۳] و در نهایت، یک سوره مانند آن را بیاورند [یونس / ۳۸، و بقره / ۲۴-۲۳]
و عجیب‌تر از این مبارزه طلبی، آن است که در آیه‌ی اخیر، خود قرآن با تأکید بیان نموده است که آن‌ها هرگز نخواهند توانست یک سوره‌ی کوچک (سه آیه‌ای) نیز مانند آن بیاورند، و تاکنون نیز کسی و یا گروهی نتوانسته است در مقابل این مبارزه‌طلبی قد علَم کند و این صدا تا قیامت، تمام معاندان را به مبارزه می‌طلبد.
و با توجه به عداوت و دشمنی زیاد دشمنان اسلام و فروگذار نکردن آنان از هر گونه دسیسه و توطئه‌ای برای نابودی اسلام، عاجز بودن آنان در جواب به این مبارزه طلبی، امری مسلّم و غیر قابل انکار است، زیرا اگر می‌توانستند، قطعاً اولین عمل آنان برای بی‌اعتبار ساختن قرآن و اسلام، آوردن حداقل سوره‌ای مانند آن می‌بود.
در طول تاریخ در این مورد کوشش‌های زیادی انجام گرفته است، امّا همگی آن‌ها با شکست مواجه شده‌اند که هر کس ذرّه‌ای از انصاف داشته باشد، ناخودآگاه به خدایی بودن آن اعتراف می‌کند.
قرآن، کلام الهی، معجزه‌ی جاوید پروردگار جهانیان و کتاب هدایت بشر به سوی سعادت ابدی است و تا زمانی که حیات انسان روی این کره‌ی خاکی ادامه دارد، به نقش هدایتگری خود ادامه می‌دهد و غبار کهنگی بر روی آن نمی‌نشیند.
و در قرن اخیر نیز که قرن علم، صنعت، فضا، تکنولوژی، ارتباطات، فناوری و پیشرفت‌های پزشکی، اقتصادی، نظامی، سیاسی، اجتماعی و دنیوی بوده است، اعجاز همه گونه‌ی این معجزه‌ی جاوید، بیش از پیش نمایان گشته، و ندای مبارزه طلبی آن، بیش از گذشته در گوش معاندان و آنانی که دچار غرور علمی گشته‌اند، طنین‌انداز گشته است.