مهلت دادن به بدهکار
﴿وَإِن كَانَ ذُو عُسۡرَةٖ فَنَظِرَةٌ إِلَىٰ مَيۡسَرَةٖۚ...﴾[البقرة: ۲۸۰]
***
توضیح موضوع: گذشت از تنگدستان و مشکلگشایی از گرفتاران و رنجدیدگان و بدهکاران و قشرهای ضعیف جامعه، از بزرگترین کارهایی است که در نزد خداوندﻷ از پاداش زیادی برخوردار، و از سوی مردم نیز جای سپاس و ستایش را دارد.
پیامبر اکرم ج میفرماید:
«کسی که دوست دارد خداوند او را از رنج و سختی روز قیامت برهاند، دل کسی را تسکین دهد و یا رنجی را از دوش او بردارد».
گاهی انسان، چنان دچار معضلات و مشکلات میشود که زمین با این همه فراخی بر وی تنگ میشود و دوست دارد که زمین او را در خود فرو برد و از دست قرضهایش رهایی یابد. در چنین حالتی طلبکار وقتی قرضهایش را میبخشد و یا از بعضی از آن گذشت مینماید و یا موعد پرداخت را به تأخیر میاندازد، مانند این است که زندگی را به او برگردانیده باشد، یا او را از چنگال مرگ نجات داده باشد. به ویژه تاجری که کارش خرید و فروش و داد و ستد کالا است و در پی بدست آوردن سود بیشتر و ازدیاد ثروت است. هر گاه بعضی از وامی را که بر عهدهی بدهکار دارد ببخشد. و یا موعد پرداخت را به تأخیر بیندازد، دلالت بر اخلاص و پاکدلی او از حرص و بخل و انجام نیکی و خیر و طلب اجر میکند. و شکی نیست که خداوند از گناهانش در گذرد و با رحمت خود خطاهایش را بیامرزد چون بخشنده و مهربان است.
پیامبر ج میفرماید:
«بازرگانی به مردم وام میداد و هر گاه کسی را تنگدست مییافت به زیردستانش میگفت: از او درگذرید، امید است خداوند از ما درگذرد. به سبب آن خداوند از گناهانش درگذشت.» [بخاری]
به هر حال، گذشت از بدهکار نادار برای مسلمانان بهتر است. زیرا شاید فردا برای خود طلبکار نیز این صحنه پیش آید، و نیز مال فراموش میشود، ولی بخشیدن به نادار هرگز فراموش نمیشود و علاوه از اینها کسب رضایت دل محروم و رضای خالق، از کسب درآمد به مراتب بهتر و بالاتر است.
و نباید فراموش کرد که هر چند در اسلام سفارش شده که به بدهکار مهلت داده شود، ولی نباید بدهکار از این موضوع سوء استفاده کند. لذا اگر بدون عذر در پرداخت بدهی خود تأخیر کند، گناهکار است.