فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد دوم

فهرست کتاب

۱٩- باب: فَضْلِ صَلَاةِ الجَمَاعَةِ
باب [۱٩]: فضیلت نماز جماعت

۱٩- باب: فَضْلِ صَلَاةِ الجَمَاعَةِ
باب [۱٩]: فضیلت نماز جماعت

۳٩٠- عَنْ ابْنِ عُمَرَ ب: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ جقَالَ: «صَلاَةُ الجَمَاعَةِ تَفْضُلُ صَلاَةَ الفَذِّ بِسَبْعٍ وَعِشْرِينَ دَرَجَةً» [رواه البخاری: ۶۴۵].

۳٩٠- از ابن عمربروایت است که پیامبر خدا جفرمودند:

«نماز جماعت بر نمازی که تنها خوانده می‌شود، بیست و هفت درجه فضیلت دارد» [٧٩].

[٧٩] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) حد اقل جماعت دو نفر است، که یکی امام و دیگری مقتدی باشد، و در این صورت گفته می‌شود که آن‌ها نماز خود را به جماعت خوانده‌اند، و این فضیلت برای‌شان حاصل می‌شود، زیرا پیامبر خدا جفرموده‌اند که: «دو نفر و بیشتر از آن جماعت است»، گرچه کلمه (جمع) به کمتر از (سه) اطلاق نمی‌شود. ۲) باید دانست که این فضیلت برای جماعت در غیر مسجد الحرام، و مسجد نبوی، و مسجد اقصی است، و نماز خواندن در این سه مسجد فضیلت بیشتری دارد که تفصیل آن ان‌شاء الله در جای خودش خواهد آمد.