۲- باب: مَسْحِ الحَصَى فِي الصَّلاَةِ
باب [۲]: هموار کردن ریگ‌ها در وقت نماز خواندن
۶۲۶- عَنْ مُعَيْقِيبٌ س: أَنَّ النَّبِيَّ جقَالَ: فِي الرَّجُلِ يُسَوِّي التُّرَابَ حَيْثُ يَسْجُدُ، قَالَ: «إِنْ كُنْتَ فَاعِلًا فَوَاحِدَةً» [رواه البخاری: ۱۲٠٧].
۶۲۶- از معیقیبس [۳٧٧]روایت است که گفت: پیامبر خدا جبرای شخصی که خاک‌های جای سجده‌اش را برابر می‌کرد، فرمودند: «اگر چنین کاری می‌کنی، فقط یکبار بکن» [۳٧۸].
[۳٧٧] وی معیقیب بن ابی فاطمه دوسی است، از کسانی است که در اول مسلمان شده بودند، به حبشه و مدینه منوره هجرت نمود، نگهبان مهر پیامبر خدا جبود، و عمرساو را خزانه‌دار بیت المال مقرر نمود، و همین معیقیب بود که در زمان عثمانسمهر پیامبر خدا جاز نزدش در چاه اریس افتاد، و از همان روز اختلاف در بین مسلمانان بروز کرد، و تا هم‌اکنون این اختلاف ادامه دارد، در آخر خلافت عثمانسوفات یافت، أسد الغابه (۴/۴٠۲-۴٠۳). [۳٧۸] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: اگر در سجده‌گاه نمازگذار ریگ و یا چیز نامساعدی وجود داشت که سبب اذیتش در وقت سجده‌کردن می‌شد، روا است که برای یکبار آن‌ها را با دست خود هموار و یا دور کند. ۲) و اینکه دور کردن نا ملایمات مقید به یکبار شده است، به سبب این است که اگر نمازگذار بیشتر از این به این کار بپردازد سبب از بین رفتن خشوع در نماز گردیده، و حتی شاید عمل کثیر گفته شده و نمازش فاسد گردد. ۳- اینکه نبی کریم ج در کلام خود برای آن شخص کلمۀ (اگر) را استعمال نموده و فرمودند: «(اگر) چنین کاری می‌کنی، فقط یکبار بکن» اشاره بر این دارد که – اگر مشکل جدی وجود نداشته باشد – هموار نکردن جای سجده گاه بهتر است.