۱۶- باب: مَا يُكرَهُ مِن تَرْكِ قِيَامِ اللَّيلِ لِمَن كَانَ يَقُومُهُ
باب [۱۶]: کسی که قیام شب داشته باشد، ترک کردن آن برایش مکروه است
۶۱٠- عَنْ عَبْد اللَّهِ بْن عَمْروِ بْنِ العَاصِ ب، قَالَ: قَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ ج: «يَا عَبْدَ اللَّهِ، لاَ تَكُنْ مِثْلَ فُلاَنٍ كَانَ يَقُومُ اللَّيْلَ، فَتَرَكَ قِيَامَ اللَّيْلِ» [رواه البخاری: ۱۱۵۲].
۶۱٠- از عبدالله بن عمرو بن عاصبروایت است که گفت:
«ای عبدالله! تو مانند فلانی مباش که شب خیزی داشت، و بعد از آن، آن را ترک نمود» [۳۵۸].
[۳۵۸] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) نماز شب واجب نیست، ورنه پیامبر خدا جبر ترکش به این سخن اکتفاء نمی‌کردند. ۲) با قیاس به شب خیزی، کسی که عادت به کار خیری دیگری دارد، باید به آن ادامه بدهد، و ترک آن مکروه است. ۳) اینکه پیامبر خدا جنام آن شخص را ذکر نکرده و از آن به (فلانی) تعبیر کردند، تا این عیبش را برایش بپوشانند، و در نزد مردم مورد طعن قرار نگیرد.