فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد دوم

۸۱- باب: مَنِ اسْتَوَى قَاعِداً فِي وِتْرِ مِنْ صَلَاتِةِ ثُمَّ نَهَضَ
باب [۳۴]: کسی که در رکعت‌های وتری نمازش نشسته و بعد از آن برخاسته است

۴۶٧- عَنْ مَالِكِ بْنِ الحُوَيْرِثِ س، أَنَّهُ «رَأَى النَّبِيَّ جيُصَلِّي، فَإِذَا كَانَ فِي وِتْرٍ مِنْ صَلاَتِهِ لَمْ يَنْهَضْ حَتَّى يَسْتَوِيَ قَاعِدًا» [رواه البخاری: ۸۲۳].

۴۶٧- از مالک بن حویرثسروایت است که پیامبر خدا جرا دیده است که نماز می‌خواندند، و ایشان در رکعت‌های وتری نماز خود [یعنی: در رکعت اول و سوم] تا وقتی که به طور کامل نمی‌نشستند، بر نمی‌خاستند [۱٧۶].

[۱٧۶] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) این نشستن را به نام جلسه خفیفه یا جلسه استراحت می‌نامند. ۲) این جلسه در نزد بعضی از علماء سنت است، ولی در نزد جمهور علماء سنت نیست، و در جواب از این حدیث می‌گویند که پیامبر خدا جاین عمل را در آخر عمر خود از روی ضعف انجام می‌دادند، نه روی عبادت، بنابراین کسی که به مشکلات ضعف پیری گرفتار نیست، نباید این جلسه را انجام دهد، چنان‌چه اگر کسی پیر، و یا مریض، و یا ناتوان است برایش روا است که در رکعت اول و سوم بعد از سجده کردن قدری بنشیند.