فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد دوم

۸- باب: كَيْفَ كَانَتْ صَلاَةُ النَّبِيِّ جوَكَم كَانَ النَّبِيُّ يُصَلِّي مِنَ اللَّيْلِ
باب [۸]: نماز پیامبر خدا جچگونه بود؟ و در شب چه قدر نماز می‌خواندند؟

۶٠۱- عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب، قَالَ: «كَانَتْ صَلاَةُ النَّبِيِّ جثَلاَثَ عَشْرَةَ رَكْعَةً» يَعْنِي بِاللَّيْلِ [رواه البخاری: ۱۱۳۸].

۶٠۱- از ابن عباسبروایت است که گفت: نماز پیامبر خدا ج[در شب] سیزده رکعت بود.

۶٠۲- عَنْ عَائِشَةَ ل، قَالَتْ: «كَانَ النَّبِيُّ جيُصَلِّي مِنَ اللَّيْلِ ثَلاَثَ عَشْرَةَ رَكْعَةً مِنْهَا الوِتْرُ، وَرَكْعَتَا الفَجْرِ» [رواه البخاری: ۱۱۴٠].

۶٠۲- از عائشهلروایت است که گفت: پیامبر خدا جدر شب سیزده رکعت نماز می‌خواندند، که از آن جمله، نماز وتر، و دو رکعت [سنت] نماز فجر بود [۳۵٠].

[۳۵٠] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) اینکه در این حدیث و در حدیث پیش از آن آمده است که پیامبر خدا جدر شب سیزده رکعت نماز می‌خواندند، حکایت از غالب احوال پیامبر خدا جدارد، نه آنکه همیشه و بدون استثناء در شب سیزده رکعت خوانده باشند، زیرا در روایات دیگری آمده است که گاهی هفت رکعت، و گاهی نه رکعت می‌خواندند. ۲) و سبب اینکه در اغلب احوال سیزده رکعت می‌خواندند، این است که: بهتر در نماز شب سیزده رکعت است، که از آن جمله نماز وتر است، و اینکه گاهی هفت و یا نه رکعت می‌خواندند، جهت این است که خواندن سیزده رکعت حتمی نیست، و اگر کسی به سببی از اسباب سیزده رکعت خوانده نمی‌تواند، روا است که نه و یا هفت رکعت بخواند، در سنن نسائی/از عائشهلروایت است که گفت: «پیامبر خدا جدر شب نه رکعت نماز می‌خواندند، چون سن‌شان کلان شد، هفت رکعت خواندند».