فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد دوم

فهرست کتاب

۳- باب: النَّدَاءِ بِالصَّلاَة جَامِعَةٌ فِي الْكُسُوفِ
باب [۳]: صدا کردن مردم جهت ادای نماز کسوف به جماعت

۳- باب: النَّدَاءِ بِالصَّلاَة جَامِعَةٌ فِي الْكُسُوفِ
باب [۳]: صدا کردن مردم جهت ادای نماز کسوف به جماعت

۵۶۳- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو ب، قَالَ: «لَمَّا كَسَفَتِ الشَّمْسُ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ جنُودِيَ إِنَّ الصَّلاَةَ جَامِعَةٌ» [رواه البخاری: ۱٠۴۵].

۵۶۳- از عبدالله بن عمروبروایت است که گفت: چون در زمان پیامبر خدا جآفتاب گرفت، مردم را صدا کردند که نماز جماعت برپا است [۳٠۳].

[۳٠۳] همانطوری که در نماز کسوف اذان و اقامتی نیست، در نماز عید و نماز جنازه نیز اذان و اقامتی نیست، ولی سنت و یا مستحب است که به صدای بلند، پیش از ایستادن به نماز بگویند که: (نماز اقامه می‌گردد)، امام زهری/می‌گوید: پیامبر خدا جدر نماز عیدین مؤذن را امر می‌کردند که: (الصلاة جامعة) بگوید، و به فارسی گفته شود که: (نماز خوانده می‌شود) یا (جماعت ایستاده می‌شود)، و امثال این‌ها.